تاثیر توانبخشی شناختی بر حافظه ی کاری و روانی کلامی دانش آموزان نارساخوان یک مطالعه تک موردی

Abstract

نارسا خوانی، یک اختلال عصب- شناختی پیچیده است که رشد سواد آموزی، روند رشدی رمزگشایی و رمزگذاری را تحت تاثیر قرار داده و نقایص چشمگیری در روند رشدی مهارت‌های اساسی خواندن و هجی‌کردن بوجود می‌آورد. هدف پژوهش حاضر، تاثیر توانبخشی شناختی توجه بر حافظه­کاری و روانی ­کلامی در دانش آموزان نارساخوان بود. بدین منظور، طی یک مطالعه ی تک آزمودنی از نوع ABA با گروه کنترل، 8 دانش آموز با تشخیص نارساخوانی که در پرونده ی آنها مشکلات شناختی همچون توجه و حافظه ی­ کاری برجسته بود، با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. آزمودنی ها به مدت 15 جلسه تحت توانبخشی با تکالیف مربوطه کارکردهای توجهی قرار گرفتند و در سه مرحله و در هر مرحله 3 بار و همچنین در یک فاصله ی زمانی چهار ماهه از نظر حافظه ی­کاری و روانی ­کلامی مورد ارزیابی قرار گرفتند. در مجموع آزمودنی­های هر گروه، 10 بار با استفاده از آزمون N-BACK و آزمون روانی کلامی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج پژوهش ( تحلیل­ بصری و اندازه ی اثر ) نشان داد که مداخلات شناختی مبتنی بر بازی­های توجهی بر میزان کارآیی حافظه­کاری و روانی کلامی دانش آموزان نارساخوان موثر است. تقویت عوامل شناختی پایه­ای همچون توجه با استفاده از توانبخشی شناختی در سا­ل­های اول تحصیل می­تواند رویکرد موثری در بهبود کارکردهای اجرایی و درمان اختلال دانش­آموزان نارساخوان باشد.