نقش واسطه ای طرحواره های ناسازگار اولیه در رابطه ی سبک های دلبستگی و اضطراب مرگ در بیماران مبتلا به سرطان

Abstract

اضطراب مرگ را احساس وحشت، دلهره و نگرانی از مرگ و نیستی تعریف می کنند. هدف پژوهش حاضر، تعیین نقش واسطه ای طرحواره های ناسازگار اولیه در رابطه بین سبک های دلبستگی و اضطراب مرگ در بیماران مبتلا به سرطان بود. بدین منظور طی یک پژوهش توصیفی از نوع همبستگی، 367 نفر(140 زن و 227 مرد) از بیماران مبتلا به سرطان که در فاصله ی زمانی مهر 93 تا مرداد 94 به مرکز تخصصی و انکولوژی امام رضا(ع)، بیمارستان قایم و بیمارستان امید مشهد مراجعه کرده بودند، به صورت نمونه ی داوطلب انتخاب و از نظر اضطراب مرگ، دلبستگی بزرگسال و طرحواره های ناسازگار اولیه مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین سبک‌های دلبستگی با اضطراب مرگ از طریق میانجیگری طرحواره‌های ناسازگار اولیه رابطه ی معنا‌داری وجود دارد و طرحواره های ناسازگار اولیه توانسته اند به عنوان متغیر میانجی، رابطه ی سبک‌‌های دلبستگی با اضطراب مرگ را تحت تاثیر قرار دهد. بنابراین، همراه کردن مداخلات روان شناختی برای تغییرالگوهای رفتاری ناسالم و مشاوره باروان شناسان برای شناسایی و تعدیل طرحواره های ناسازگار اولیه درکنار درمانهای اصلی جسمانی، می تواند در کاهش صدمات روانی بیماران مبتلا به سرطان موثر باشد.