شخصی‌سازی محیط یادگیری الکترونیکی براساس خودکارامدی یادگیرنده

Abstract

هدف از پژوهش حاضر طراحی و پیاده‌سازی سامانة آموزشیاری هوشمندی است که مدل یادگیرندة آن شامل ویژگی‌های خودکارامدی تحصیلی و سبک یادگیری، دو ویژگی مؤثر در یادگیری است. خودکارامدی تحصیلی به‌صورت خودکار و با طراحی سامانة فازی براساس رفتارهای یادگیرنده و سبک یادگیری از طریق پرسش‌نامة فلدرـ سیلورمن که شامل 44گویه است، شناسایی شده‌اند. پس از شناسایی این ویژگی‌ها، راهبردهای آموزشی متناسب با آنها ارائه و در سامانه‌ای هوشمندی به‌نام «پِرلِس» در محیطی واقعی پیاده‌سازی شده و اثرگذاری آن در بهبود عملکرد یادگیرندگان و رضایت آنان از سامانه مورد ارزیابی قرار گرفته است. جامعه مورد بررسی شامل 23 نفر با میانگین سنی 24.56 سال بوده است. ارزیابی محیط شخصی‌شده نشان می‌دهد که درنظرگرفتن ویژگی‌های کاربردی در مدل یادگیرنده و ارائۀ درس‌پار‌ها و توصیه‌های متناسب با این ویژگی‌ها، به پیشرفت تحصیلی 75% از یادگیرندگان منجر شده و‌ رضایت تحصیلی آنان را به دنبال داشته است. . ضمن اینکه بررسی‌ِ مدت زمان حضور یادگیرندگان در محیط شبکه قبل از استفاده از پِرلس و پس از آن تفاوت معناداری(سطح معنی‌داری=0/05) را نشان نمی‌دهد. نتایج بدست‌آمده بیانگر آن است که سامانۀ جدید آموزشیاری، علاوه‌بر موفقیت تحصیلی یادگیرنده، افزایش تمایل یادگیرندگان را برای استفاده از سامانه به‌دنبال داشته است. پیشنهاد می‌شود درپژوهش‌های آتی ویژگی‌های دیگرِ مؤثر در آموزش همچون سبک شناختی، احساس، شخصیت به‌منظور ارائة محیط شخصی‌شده برای یادگیرندگان مورد توجه قرار گیرد.