تأثیر آموزش مؤلفه های سرمایه اجتماعی بر فعالیت شغلی اعضای هیأت علمی

Abstract

سرمایه اجتماعی به عنوان منابع و پاداش­هایی که افراد از طریق روابط اجتماعی به دست می­آورند، در چند دهه گذشته مقبولیت گسترده­ای یافته است، ولی تحقیقات چندانی در ارتباط با تأثیر سرمایه اجتماعی بر فعالیت شغلی صورت نگرفته است. <br />هدف از نگارش مقاله حاضر، بررسی تأثیر سرمایه اجتماعی بر فعالیت شغلی اعضای هیأت علمی دانشگاه­های دولتی مستقر در تهران است. به این منظور با بهره­گیری از آرای صاحب­نظرانی مانند «پوتنام» و «کلمن» در ابتدا به سنجش میزان سرمایه اجتماعی در میان اعضای هیأت علمی این دانشگاه­ها پرداخته و سپس چگونگی رابطه و تأثیر آن بر فعالیت شغلی آنان بررسی شده است. در این زمینه مؤلفه­های سرمایه اجتماعی شامل کیفیت روابط (اعتمادورزی) و کمیت روابط (عضویت­های گروهی و انجمن و روابط همیارانه) مورد بررسی و سنجش قرار گرفته­اند. <br />روش تحقیق از نوع همبستگی و به صورت پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری شامل 160 نفر از اعضای هیأت علمی دانشگاه­های دولتی مستقر در تهران در نیمه نخست سال 1388 می­باشد که از بین آنان با استفاده از فرمول کوکران، 120 نفر به روش نمونه­گیری تصادفی انتخاب شدند. شیوه جمع­آوری اطلاعات، پرسش­نامه بود. ضریب آلفای کرانباخ محاسبه شده برای پرسش­نامه به کار رفته در این تحقیق، برابر با 901/0 می­باشد. <br />نتایج این تحقیق نشان داد که سرمایه اجتماعی تأثیر مستقیم و معناداری بر ابعاد فعالیت شغلی اعضای هیأت علمی مورد مطالعه دارد و لذا فرضیات وجود رابطه میان سرمایه اجتماعی اعضای هیأت علمی و میزان فعالیت شغلی، کیفیت آموزش فعالیت و کیفیت پژوهش فعالیت مورد تأیید قرار گرفت.