سخن سردبیر

Abstract

<strong>«به نام خدا»</strong>

تحول دنیای دیجیتال آن‌چنان رو به افزایش است که به سختی می‌توان آن را باور داشت. مکان[1] جای خودش را به فضا[2] داده و اینترنت بسیاری از جنبه‌های تولید و پخش دانش را متحول ساخته و محیط های شبکه‌ای دیجیتالی، یک معلم و چند شاگرد محدود را نه تنها به یک معلم و چندین شاگرد تبدیل کرده، بلکه ارتباط میان شاگردان را نیز میسر ساخته، تا جایی که طراح سیستم آموزشی همانند یک مهندس آموزشی عمل می‌کند و محیط را طوری طراحی نموده تا یادگیرندگان هم به اکتشافات فکری دست یابند و هم در تولید پروژه‌های گروهی همکاری نمایند. این فرایند امروز به عنوان آموزش تلفیقی[3] (دو منظوره، دو گانه یا دو رگه) نام‌گذاری شده است. در این تئوری معلم با فراهم کردن شرایط مناسب، سرعت آموزش اینترنتی را افزایش داده و سپس یادگیرندگان با مشورت و ارائه راهکارهای دقیق علمی مبتنی بر پیشینه آماده شده از طریق معلم به کنکاش پرداخته و شکوفایی تمام افراد گروه یادگیرندگان را فراهم می‌کند. در این راستا نه تنها از نظر اقتصادی راهکاری بسیار با ارزش است بلکه حیطه رقابت معلمانی را که در محیط جغرافیایی زندگی می‌کنند به سراسر جهان گسترده خواهد کرد. امید آنکه فصلنامه فناوری آموزش و یادگیری نیز موجبات پیشرفت آموزش دیجیتالی به فرم تلفیقی را فراهم کرده تا رهپویان علمی بهره وافری برداشت نمایند. دکتر داریوش نوروزی بهار 1395 <br clear="all" />

[1]. place

[2]. space

[3]. hybrid