احیای روسازی پیرشده توسط جوان‏ساز‌ها و بررسی تغییرات خواص آن

Abstract

<strong>خواص مخلوط آسفالتی در طول زمان تحت شرایط مختلف تغییر می­یابد که این تغییرات به طور مستقیم </strong><strong>ب</strong><strong>ر عملکرد مخلوط آسفالتی اثر می­گذارد. </strong><strong>این</strong><strong>امر نیاز به نگهداری از این راه­ها را گوشزد می­کند. یکی از روش­های نگهداری از راه­ها برای جلوگیری از خرابی­های بزرگتر، استفاده از مواد جوان‏ساز برای اصلاح خواص رئولوژیک و مکانیکی قیر پیرشده موجود در روسازی می­باشد تا روسازی دچار ترک­خوردگی­های مختلف نشده و با حفظ یکپارچگی خود از خرابی­های اساسی بعدی جلوگیری کند. با توجه به میدانی بودن مطالعه­ی پیش­رو و هدف اصلی پژوهش، که اثبات تأثیر استفاده از مواد جوان‏ساز بر خواص پیرشدگی مخلوط آسفالتی است، از این مواد احیا­گر به صورت میدانی و در محل استفاده شد. بدین منظور، چهار ترکیب به عنوان جوان‏ساز ساخته شده و روی روسازی پیرشده موجود پاشیده شدند. پس از استخراج قیر از 5/1 سانتی­متری سطح روسازی، آزمایش‏های </strong><strong>DSR</strong><strong>، درجه نفوذ و نقطه نرمی، قبل و بعد از اعمال مواد جوان‏ساز، انجام شد. با توجه به اینکه یکی از اصلی­ترین دغدغه­های متخصصین در استفاده از مواد جوان‏ساز پاششی و به صورت در محل، کاهش چشم­گیر اصطکاک سطح پس از اعمال این مواد می­باشد، لذا آزمایش آونگ انگلیسی نیز جهت اطمینان از اصطکاک سطح جهت بازگشایی ترافیک انجام شد. نتایج اثبات کرد</strong><strong> که در مورد آزمایش­های درجه نفوذ، </strong><strong>DSR</strong><strong> و نقطه نرمی، تمامی ترکیبات مشخصات را بهبود بخشیدند و تفاوت چشم­گیری بین آن­ها نبود. نتایج آزمایش آونگ انگلیسی نیز حاکی از عملکرد مناسب این مواد از حیث اصطکاک سطح روسازی پس از اعمال مواد جوان‏ساز بود.</strong>