ارزیابی عملکرد زیست محیطی چرخه عمر روسازی‌های آسفالتی گرم (مطالعه موردی مصارف انرژی و پتانسیل گرمایش جهانی)

Abstract

<strong>راه‌ها و زیرساخت‌های حمل و نقلی از سرمایه‌های ملی هستند و نقش مهمی در توسعه رفاهی و اجتماعی یک کشور دارند. در طول فرایند ساخت، نگهداری و در مجموع چرخه عمر راه‌ها، حجم قابل ملاحظه‌ای از مصالح طبیعی به همراه مقادیر زیادی از سوخت‌های فسیلی و برق به عنوان منبع تولید انرژی مورد استفاده قرار می‌گیرند که دارای اثرهای مخربی بر محیط‏زیست می‌باشند. لذا، لازم است تا با استفاده از ابزارهای مدیریتی، استفاده از منابع طبیعی، مصارف انرژی و تأثیرات بر محیط طبیعی را به شیوه‌ی بهینه‌ای مدیریت نمود. در این راستا، در این مطالعه، ارزیابی چرخه عمر به عنوان ابزاری برای کمی کردن و سنجش مصارف انرژی و پتانسیل گرمایش جهانی در برخی مراحل چرخه عمر روسازی آسفالتی به کار گرفته شد. این ارزیابی در چهار بخش استخراج و تولید مواد اولیه‌ مورد استفاده در ساخت روسازی، تولید مخلوط آسفالت گرم، حمل مصالح و اجرای روسازی، به تفکیک برق و سوخت مصرفی و با درنظرگیری ترکیب برق ایران انجام گرفت. میزان مصرف انرژی و گازهای گلخانه‌ای تولیدی در هر یک از مراحل، بر اساس داده‌های جمع‌آوری شده و مطالعات گذشته، محاسبه شد. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که از میان مراحل مورد بررسی، مرحله تولید مخلوط آسفالت گرم در کارخانه آسفالت، با سهم ۴۸</strong><strong>٪</strong><strong>، بیشترین نقش را در گرمایش جهانی دارد. همچنین، نتایج تحلیل حساسیت مسافت حمل نشان داد که تغییرات مسافت حمل مصالح می‌تواند نقش مؤثری در نتایج ارزیابی چرخه عمر داشته باشد.</strong>