تحلیل پتانسیل پارامترهای میکروساختاری و مقاومت کششی غیر مستقیم در ارزیابی عملکرد شیارشدگی مخلوط‏ های آسفالتی گرم

Abstract

<strong>افزایش وسعت و شدت تغییرشکل های دائم در سال های اخیر، نگرانی هایی را درارتباط با اثر این نوع خرابی بر عملکرد روسازی ‏های آسفالتی به‏وجود آورده است. برای بررسی مخلوط ‏های آسفالتی از منظر شیارشدگی باید توجه نمود که این مخلوط‏ ها ترکیب چندفازه شامل مصالح سنگی، قیر و فضاهای خالی می باشند. آرایش ذرات مصالح سنگی (اسکلت سنگدانه ها) در ساختار داخلی مخلوط ‏های آسفالتی گرم نقش مهمی در عملکرد مکانیکی مخلوط، از جمله مقاومت شیارشدگی، آن دارد. در دستورالعمل های فعلی طرح مخلوط ‏های آسفالتی از پارامترهای ماکرو مانند خصوصیات حجمی، نظیر درصد فضای خالی و حجم قیر، به همراه خصوصیات مکانیکی، مانند مدول یا مقاومت شیارشدگی، به ‏عنوان شاخص های اصلی کنترل کیفیت استفاده می شود. لیکن، تا کنون تحلیل بصری و خصوصیات میکرو مخلوط‏ های آسفالتی (ساختار داخلی روسازی) کمتر مورد توجه قرار گرفته اند. در این مقاله، از نگاه میکرو</strong>،<strong> اثرگذاری خصوصیاتی مانند تعداد نقاط تماس سنگ دانه ها، طول تماس سنگ دانه ها و زاویه تماس برای عملکرد شیارشدگی 16 نوع مخلوط (دو نوع دانه بندی، دوو نوع قیر، دو جنس سنگ دانه و دو نوع فیلر) مورد توجه قرار گرفته است. در این تحقیق، نتایج مقاومت شیارشدگی (عدد روانی) با تعداد نقاط تماس سنگ دانه ها، طول تماس سنگگ دانه ها و زاویه تماس حاصل از پردازش تصویر (با استفاده از نرم‏افزار (</strong><strong>iPAS2</strong><strong>) و مقاومت کششی غیر مستقیم مقایسه شده اند. تحلیل نتایج نشان داد که عملکرد شیارشدگی به میزان زیادی به خصوصیات میکرو مخلوط ‏های آسفالتی وابسته می باشد و از این خصوصیات می توان به عنوان ابزار کنترلی در طرح مخلوط‏ های آسفالتی استفاده نمود.</strong>