تعیین پتانسیل مخلوط‏های آسفالتی گرم حاوی افزودنی پلیمری و معدنی در برابر خرابی‏های رطوبتی

Abstract

حساسیت رطوبتی، تغییرشکل­های مکانیکی و چرخه­های ذوب و یخبندان و نفوذ (در عملیات نگهداری زمستانی) به داخل مخلوط آسفالتی از مکانیزم­های مهمی هستند که موجب ایجاد خرابی‏های مختلفی در روسازی‏های آسفالتی می­شوند. در سال­های اخیر، استفاده از ترکیب­های گوگرد پلیمری (گوگاس) به علت سهولت دسترسی و ارزان بودن از یک سو و رعایت اصول محیط زیستی از سوی دیگر مورد توجه محققین قرار گرفته است. بر اساس مطالعات پیشین، مشخص شده که مخلوط‏های آسفالتی حاوی گوگاس در حضور رطوبت دارای ضعف هستند. در این تحقیق، تأثیر مواد افزودنی ساسوبیت و آهک هیدراته بر حساسیت رطوبتی، مقاومت مکانیکی و مقاومت در برابر چرخه­های ذوب و یخبندان در مخلوط‏های آسفالتی حاوی گوگاس مورد بررسی قرار گرفته است. در ابتدا، مصالح سنگی، قیر و مواد افزودنی ذکر شده تهیه و آزمایش­های مورد نیاز روی آن­ها انجام شد. پس از تعیین درصد قیر بهینه به روش مارشال، به بررسی حساسیت رطوبتی، تغییرشکل­های مکانیکی، مقاومت در برابر چرخه­های ذوب و یخبندان مخلوط آسفالتی با استفاده از پارامترهای نسبت مقاومت کششی غیرمستقیم (AASHTO T-283) و شاخص نسبت مارشال (ASTM D-1559) پرداخته شد. بر اساس نتایج به‏دست آمده از آزمایش­ها، مشخص گردید که افزودنی­ ساسوبیت به‏طور مؤثری باعث بهبود مقاومت مخلوط‏های آسفالتی شاهد و مخلوط‏های حاوی گوگاس در برابر رطوبت و سیکل‏های ذوب و یخبندان می­گردد. این در حالی بود که افزودنی آهک هیدراته تأثیر قابل توجهی در بهبود موارد ذکر شده نداشت. در مجموع، و به لحاظ آماری، مخلوط آسفالتی حاوی 30 درصد گوگاس و 5/1 درصد ساسوبیت بهترین نتیجه را در بهبود مقاومت مخلوط‏های آسفالتی در برابر آثار مخرب چرخه‏های ذوب و یخبندان ارائه داد.