تأثیر روکش آسفالتی در کاهش ضخامت روسازی بتنی به کمک روش اجزای محدود

Abstract

یکی از محدودیت­ های اجرای روسازی بتن غلتکی در کشور، عدم وجود سطح نهایی مناسب برای عبور ترافیک با سرعت زیاد است. اجرای روکش آسفالتی روی روسازی بتن غلتکی یکی از روش­ های افزایش کارایی و عمکرد این نوع روسازی است. اجرای این نوع روکش در سختی سازه ­ای کل سیستم تأثیر چندانی ندارد. اما اگر سیستم دال مرکب به عنوان یک تیر در خمش قرار گیرد می­ توان تأثیر ضخامت روکش آسفالتی را بر تار خنثی بررسی کرد. جابجایی تار خنثی به معنی کاهش تنش برای گشتاور خمشی معین نسبت به حالت بدون روکش است که این موضوع می ­تواند موجب کاهش ضخامت بتن شود. در این مقاله، به کمک روش اجزای محدود، به بررسی میزان کاهش ضخامت بتن پرداخته شده است. بدین منظور، روکش­ های با ضخامت­ های معمول (4 و 5 سانتی‏متر) روی روسازی بتن غلتکی با ضخامت 20 تا 25 سانتی ‏متر در نرم ­افزار آباکوس (ABAQUS) مدل شدند. تحلیل تنش­ قائم و کرنش کششی­ زیرلایه بتنی نشان می ­دهد که کاهش ضخامت بتن بستگی به ضخامت روسازی بتنی و ضخامت روکش آسفالتی دارد که به طور متوسط کاهش ضخامت در حدود 10 تا 15 درصد ضخامت بتن بوده است.