تأثیر یادگیری مشاهده ای، تصویرسازی و ترکیب آنها بر آموزش مهارت شوت فوتبال

Abstract

هدف یادگیری مشاهده­ای و تصویرسازی دو روش از روش­های یادگیری و آموزش می­باشند که امروزه مربیان و مدرسان از آنها برای ارائه مطالب خود بهره می­گیرند. تحقیق حاضر با هدف بررسی تأثیر یادگیری مشاهده­ای، تصویرسازی و ترکیبی بر اکتساب و یادداری مهارت شوت فوتبال انجام شد. جامعه آماری این پژوهش شامل 800 دانش­آموز پسر مبتدی دوره راهنمایی با توانایی تصویرسازی متوسط بود که از این بین 45 نفر به عنوان نمونه تحقیق انتخاب و بصورت تصادفی در سه گروه گمارش شدند. ابزار و وسایل مورد استفاده در این تحقیق شامل پرسشنامه مشخصات فردی، پرسشنامه ارزیابی توانایی تصویرسازی حرکتی و آزمون شوت فوتبال ایفرد بود. برای تجزیه و تحلیل آماری داده­ها از روش­های توصیفی و روش­های استنباطی از جمله آزمون­های تحلیل واریانس، آزمون­ تعقیبی توکی و آزمون تی همبسته استفاده شد. نتایج نشان داد برای هر سه گروه یادگیری مشاهده­ای، تصویرسازی و ترکیبی در مرحله اکتساب و یادداری مهارت شوت فوتبال یادگیری حاصل شد(001/0p≤). همچنین گروه ترکیبی در مرحله اکتساب و آزمون یادداری فوری نسبت به سایر گروه­ها و یادگیری مشاهده­ای نسبت به تصویرسازی عملکرد بهتری داشتند (001/0p≤)، ولی در آزمون یادداری تأخیری تفاوت معناداری بین گروه­ها مشاهده نشد. این یافته­ها پیشنهاد می­کند که در مراحل اولیه یادگیری یک مهارت حرکتی نسبتاَ ساده، بسته و مجرد، راهبرد ترکیبی مؤثرتر از یادگیری مشاهده­ای و تصویر­سازی است.