واقع نمایی از عکاسی تا نقاشی و چاپ سنگی دوران قاجار

Abstract

<span>دوران قاجار، دوران رویارویی سنت با تجدد است. ارتباط با دیگر کشورها و ورود اختراعاتی چون عکاسی به ایران، زمینه ساز تحولات بسیاری در فرهنگ و هنر این کشور شد. در این برهه از زمان، نقاشان و طراحان بسیاری، از امکاناتی که عکس در اختیار آن ها قرار می داد، بهره بردند. عکس به عنوان ابزاری جهت به تصویر کشیدن واقعیات چهره و اندام، کاربرد پیدا کرد و در رشد سبک تازه ای از هنر را تاثیر گذاشت. بنابراین در این پژوهش، به بررسی مستندات و تصاویر موجود از زمان قاجار پرداخته می شود. در این راستا، تحقیقاتی مجزا بر هر یک از شاخه های نقاشی، عکاسی و چاپ سنگی انجام گرفته است، اما کمتر به مقوله مقایسه و تاثیرات بصری عکاسی پرداخته شده است. در نتیجه، مساله اصلی پژوهش حاضر این است که عکاسی، پس از ورودش به هنر ایران، چه تاثیراتی بر واقع نمایی و پرتره نگاری در نقاشی و چاپ سنگی دارد. روش پژوهش در مقاله حاضر، تحلیلی- توصیفی به همراه اسناد تاریخی می باشد. با مطالعات انجام شده، این نتیجه حاصل می گردد که عکاسی؛ بر جامعه هنری دوران قاجار بسیار تاثیر گذار بود، به نحوی که موجب شد، نقاشی و چاپ سنگی برآمده از عکاسی؛ حرکتی واقع گرا را به سوی جامعه ای مدرن در پیش گیرد که حاصل این امر، پرداخت دقیق جزییات در پرتره و پیکر نگاری هنرمندان این دوران است. این دقت در جزییات و تلاش برای شبیه سازی شخصیت ها، ارتباط تنگاتنگ عکاسی با نقاشی و چاپ سنگی را بیان می کند.</span>