هماهنگی معنای اولیه و ضمنی نماد با هویت برند، در راستای خلق لوگوی فرهنگ محور

Abstract

یکی از راه‌کارها که منجر به متفاوت دیده شدن برندها در فضای تبلیغاتی معاصر می‌شود، استفاده از هویت‌های تصویری فرهنگی-قومی در لوگوی‌ آن‌ها است و در جهت برآوری این امر استفاده از نمادها درخلق هویت بصری یک برند اهمیتی ویژه دارد. اما متاسفانه این‌گونه به نظر می‌آید که انتخاب نمادها توسط طراح گرافیک در مواردی به طور سلیقه‌ای و یا در حالت خوش‌بینانه‌ی آن، تنها با رویکردی فرمالیستی صورت می‌گیرد. پژوهش حاضر در راستای رفع این نقیصه به طرح راه‌کاری برای خلق لوگوی فرهنگ محور با استفاده از نمادهای فرهنگی-قومی می‌پردازد و به این سوال پاسخ می‌دهد، که چگونه می‌توان از نماد به درستی در جهت خلق لوگوی فرهنگ محور بهره برد؟ این پژوهش از حیث هدف کاربردی بوده و با ماهیت توصیفی-تحلیلی به روش مطالعه موردی به بررسی و تحلیل نمونه‌های هدفمند بین المللی می‌پردازد. لازم به ذکر است که جمع‌آوری اطلاعات به روش کتابخانه‌ای و از منابع دست اول صورت گرفته است. در نهایت به کمک مهندسی معکوس نمونه‌هایی که از نماد در طراحی لوگو در راستای منافع سازمانی بدون در نظر گرفتن دلالت‌های معنایی اولیه و ضمنی نماد استفاده کرده‌اند، این‌گونه حاصل شد که در اکثر موارد به معنای ضمنی نماد توجه بیشتری شده است؛ بنابراین جدا از خدشه به ارزش‌های فرهنگی، استفاده این چنین نامناسب از نمادها می‌تواند تأثیر منفی بر روی هویت و تصویر برند داشته باشد. در حالی که توجه یکسان به معناهای اولیه و ضمنی نماد و هماهنگ نمودن آن با هویت برند راه‌کاری مناسب در جهت خلق لوگوی فرهنگ محور است.