تبیین الگوی مدیریت هوشمند شهری، راهکاری نوین برای بهبود حکمرانی شهری

Abstract

امروزه شهر هوشمند به‌عنوان راهبرد جدید توسعة شهری، ابعاد مختلفی دارد. همچنین از مدیریت هوشمند شهر به‌عنوان مهم‌ترین بعد شهر هوشمند یاد می‌شود. هدف از پژوهش توصیفی –تبیینی حاضر ایجاد بینش بیشتر و مشترک در موفقیت مدیریت هوشمند شهر و فرایندهای خاصی است که می‌تواند این هدف را بهبود بخشد. داده‌‌های پژوهش به روش کتابخانه‌ای و میدانی از جمله، ابزار متن‌خوانی، فیش‌برداری، آمارخوانی، استفاده از جدول‌ها، مصاحبه، پرسشنامة پنل خبرگان (دلفی) و نرم‌افزار MicMac استفاده شده است. نتایج حاکی از این است که با توجه به اولویت‌بندی برای اجرای موفقیت‌آمیز مدیریت هوشمند شهر، از میان 33 شاخص مطرح‌شده ابتدا باید شرایط 9 شاخص (از جمله مهیا‌بودن زیرساخت‌های نرم‌افزاری و سخت‌افزاری، تشکیل پایگاه داده، تداوم به‌کارگیری نوآوری در سازمان‌ها و نهادهای مرتبط، مبادلة داده و اطلاعات میان تمام ذی‌نفعان و غیره) مهیا شود. در ادامه با توجه به نتایج پژوهش نوع و سطح رابطه بین مدیریت شهر و شهروندان تعیین شده است. در پایان ضمن ارائة مدل مفهومی-اجرایی برای مدیریت هوشمند، دو پیشنهاد شامل طراحی مجدد روابط مدیریت و بازیگران و همچنین استقرار سیستم مکان‌مبنای تحت وب در راستای کارایی بیشتر مدیریت هوشمند شهر بیان شده است.