تحلیل تاب‌آوری فردی ساکنین سکونتگاه‌های غیررسمی در مقابل مخاطرات محیطی (مطالعۀ موردی:شهر ارومیه)

Abstract

تاب‌آوری فردی ساکنان سکونتگاه‌های غیررسمی در مقابل مخاطرات طبیعی ممکن است از ویژگی‌های اجتماعی-اقتصادی این سکونتگاه‌ها تأثیر بپذیرد؛ یعنی گروه‌های انسانی با ویژگی‌های اقتصادی-اجتماعی متفاوت، سطح تاب‌آوری فردی متفاوتی را تجربه می‌کنند. از این‌رو، تحقیق حاضر با هدف تحلیل تفاوت شاخص‌های اقتصادی-اجتماعی و میزان تاب‌آوری فردی ساکنان سکونتگاه‌های غیررسمی شهر ارومیه انجام یافته است. تحقیق از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت و روش توصیفی-تحلیلی بوده و به‌منظور جمع‌آوری اطلاعات و داده‌ها از روش اسنادی و میدانی (پرسشنامه) استفاده شده است. محدودة مورد مطالعه در این پژوهش سکونتگاه‌های غیررسمی مناطق حاجی پیرلو، وکیل‌آباد و اسلام‌آباد 2 شهر ارومیه در استان آذربایجان غربی است. از این‌رو، برای تکمیل پرسشنامه از بین خانوارها براساس فرمول اصلاح‌شدة کوکران ۳۸۰ خانوار برای نمونة آماری به‌منظور انجام‌دادن تحقیق و تکمیل پرسشنامه انتخاب شد. همچنین، به‌منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش تحلیل واریانس یک‌طرفه (ANOVA) استفاده شد. نتیجة این تحقیق نشان داد از بین شاخص‌های اقتصادی مورد بررسی، شاخص اشتغال با مؤلفه‌های «خوداتکایی» و «احساس منحصربه‌فردبودن» به‌ترتیب با 000/0 sig و 002/0 sig، شاخص درآمد با مؤلفه‌های «خودکارآمدی» و «اعتمادبه‌نفس» به‌‌‌ترتیب با 002/0 sig و 000/0 sig، شاخص مالکیت مسکن با مؤلفة «عواطف مثبت» با 000/0 sig و شاخص مالکیت خودرو با مؤلفة «احساس اجتماعی‌بودن» با 001/0 sig، تفاوت معنی‌داری را نشان می‌دهند. همچنین، از بین شاخص‌های اجتماعی-جمعیتی مورد بررسی فقط شاخص تحصیلات با مؤلفه‌های «خوداتکایی» و «اعتماد» به‌ترتیب با 000/0 sig و 001/0 sig، تفاوت معنی‌داری را نشان داد.