ملاحظات بیهوشی در سزارین سگ و گربه

Abstract

جراحی سزارین یکی از اعمالی است به طور معمول در سگ و گربه انجام می‌شود و اغلب موارد به صورت اورژانسی است. اساس مدیریت بیهوشی در جراحی سزارین، حفظ سلامتی مادر و بالا بردن درصد زنده‌مانی نوزادان است که لازمه آن پایش علائم حیاتی مادر در طی بیهوشی و حفظ عملکرد قلبی تنفسی در محدوده طبیعی، تأمین بی‌دردی کافی و هم چنین تولد نوزادان با حداقل اثر دپرس کنندگی داروهای آرام‌بخش و بیهوشی است. بیهوشی غیر اصولی نه تنها باعث مرگ جنین ها می‌شود بلکه منجر به مخاطرات جدی و حتی مرگ در مادر خواهد شد.عمل سزارین تقریباً همیشه به صورت اورژانسی انجام می‌شود بنابراین برای پرهیز غذایی و آماده‌سازی بیمار زمان کافی وجود ندارد. در بیمار آبستن امکان بیهوشی انتخابی مادر به تنهایی وجود ندارد زیرا به دلیل عبور داروهای آرام‌بخش، بی‌حسی، بیهوشی و ضددرد از جفت، جنین(ها) نیز تحت تاثیر داروهای مورد استفاده قرار خواهند گرفت. با سرعت عمل در جراحی و کوتاه کردن زمان بین القاء بیهوشی و تولد نوزاد(ان) می‌توان تأثیر داروهای بیهوشی بر نوزاد را به حداقل رسانید. در عمل سزارین در واقع بیماری بیهوش می‎شود که از نظر فیزیولوژیک تفاوت‌های عمده‎ای با حالت طبیعی دارد. در طی دوره آبستنی در سیستم های مختلف بدن مادر تغییراتی روی می دهد تا سازگاری لازم با شرایط جدید ایجاد شود. بسیاری از این تغییرات می‌تواند مدیریت بیهوشی بیمار در طی عمل سزارین را تحت تأثیر قرار دهد. شایان ذکر است ‌که نسبت وزن جنین‌(ها) به مادر در گربه (2/13 درصد) و سگ (1/16 درصد) در مقایسه با انسان (7/5 درصد) تقریباً 3-2 برابر بیش‌تر است، بنابراین احتمالاً تغییرات فیزیولوژیک ناشی از آبستنی در حیوانات کوچک شدید‌تر از انسان است.