بررسی تأثیر علایم بالینی، عوامل فیزیولوژیک و فاکتورهای محیطی بر میزان شیوع سرمی ویروس بلوتانگ در گلههای گوسفندی

Abstract

هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر علایم بالینی، عوامل فیزیولوژیک (سن، جنس و سابقه سقطجنین) و فاکتورهای محیطی(باتلاقی یا غیر باتلاقی بودن محیط، آب<br />و هوای منطقه، میزان پراکندگی پشهها در محیط، ارتفاع منطقه از سطح دریا) بر میزان شیوع سرمی ویروس بلوتانگ در گلههای گوسفندی بود. این مطالعه بر روی<br />200نمونه خون اخذ شده به طور تصادفی از 19گله گوسفند و 7روستا در شهرستان خوی انجام گرفت. سرمها با استفاده از روش الایزای رقابتی برای بررسی<br />آنتیبادیهای سرمی ضد ویروس بلوتانگ بررسی شده و نتایج مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. اطلاعات مورد نیاز نیز در فرم پرسشنامه و در حین انجام<br />مطالعه جمعآوری گردید. نتایج نشان داد از تعداد 200نمونه، 74نمونه دارای علایم بالینی از جمله رینیت، استوماتیت و لنگش بودند که از این تعداد تنها 26مورد<br />از نظر سرمی مثبت شدند. از کل 40رأس دام نر 23مورد مثبت( )%57/5و از 160رأس دام ماده 111رأس( )%69/37تست الایزای مثبت داشتند که اختلاف<br />معنیداری بین دامهای نر و ماده از لحاظ میانگین درصد مثبت بودن تست بلوتانگ وجود نداشت( .)P <0/05تعداد 66نمونه دامی با سابقه سقطجنین وجود<br />داشت که از نظر فراوانی مطلق نمونههای سرمی مثبت دامی در بین میشها، 49نمونه سرمی مثبت با سابقه سقط وجود داشت که معادل %44/14برآورده شد. بین<br />ردههای سنی مختلف از دید ابتلاء به آلودگی سرولوژیک ویروس زبان آبی اختلاف معنیداری وجود دارد( .)P <0/05بیش از 80درصد نمونهها به محیطهای<br />باتلاقی و نیمه باتلاقی و بقیه نمونهها به محیطهای غیر باتلاقی تعلق داشتند. در بین نمونههای سرمی مثبت، بیش از نیمی از نمونهها به آب و هوای گرم و مرطوب<br />مربوط میشدند. از نظر میزان پراکندگی پشهها در محیط بیش از 40درصد موارد مثبت به محیطهای با پراکندگی خیلی زیاد پشهها در محیط مربوط بودند. از نظر<br />ارتفاع منطقه از سطح دریا نیز نزدیک به نیمی از نمونههای مثبت به مناطق کم ارتفاع و پست جلگهای (با ارتفاع کمتر از 1000متر) تعلق داشتند. نتایج حاصل از این<br />تحقیق نشان میدهد فاکتورهایی از قبیل سن، سابقه سقطجنین، باتلاقی بودن محیط پیرامون دام، گرما و رطوبت محل نگهداری دام، پراکندگی بسیار زیاد پشهها در<br />محیط و نیز کم ارتفاع و پست بودن منطقه میتوانند به عنوان فاکتورهای خطر شیوع سرمی ویروس بلوتانگ در بین گوسفندان منطقه مطرح باشند و بایستی برای<br />کنترل شیوع سرمی ویروس در منطقه و جلوگیری از تبدیل شدن آن به فرم بالینی و درمانگاهی، راهکارهایی را در نظر گرفت.