بررسی سرواپیدمیولوژی آنفلوانزا در سگهای ارجاع شده به درمانگاه دانشکده دامپزشکی شیراز

Abstract

مقدمه و هدف: در یک دهه اخیرا گزارشات متعددی از ابتلای سگ‌ها و گربه‌ها به عفونت آنفلوانزای نوع A به ثبت رسیده است که این امر توجه فراوان دامپزشکان و دانشمندان علم اپیدمیولوژی و ویروس‌شناسی را برانگیخته است. آن چه در مورد اکولوژی ویروس اهمیت زیادی دارد، انتقال بین گونه‌ای آن می‌باشد که می‌تواند منجر به ایجاد میزبان جدید برای ویروس شود. هدف این مطالعه تعیین میزان شیوع آلودگی سرمی سگ‌های ارجاعی به کلینیک دانشکده دامپزشکی دانشگاه شیراز با تحت تیپ‌های H5N1، H3N2، H3N8، H1N1 و H9N2 ویروس آنفلوانزا بود. مواد و روش کار: در این آزمایش به منظور انجام تست‌های سرولوژی از 209 قلاده سگ، نمونه خون گرفته شد. اطلاعات کامل از جمله سن، جنس، نژاد، غذای مصرفی، حضور سگ دیگر در محل نگهداری، علائم عمومی (تب، ضعف و بیحالی)، تنفسی و گوارشی برای هر سگ ثبت گردید. برای تشخیص حضور یا عدم حضور آنتی بادی علیه ویروس آنفلوانزا از آزمون الیزا و سپس برای اندازه‌گیری تیتر علیه تحت تیپ‌های (H3N2، H3N8، H5N1، H1N1 و H9N2) از آزمون ممانعت از هماگلوتیناسیون (HI) استفاده شد. نتایج و بحث : بر اساس نتایج بدست آمدده از آزمون الیزا مشخص شد که تقریباً 2/39 % نمونه های مورد مطالعه دارای آنتی‌بادی علیه ویروس آنفلوانزا بودند. همچنین بر اساس آزمون ممانعت از هماگلوتیناسیون مشخص گردید هیچ یک از سگ‌های مورد مطالعه به تحت تیپ‌های ذکر شده آلوده نشده بودند. به نظر می‌رسد تحت تیپ‌های آنفلوانزای گزارش شده در سگ‌های دنیا تا به امروز، در ایران و یا حداقل شهر شیراز اهمیت زیادی نداشته و شیوع ندارند.