مطالعه میزان آلودگی و شدت ضایعات کبدی ناشی از مهاجرت لاروهای تنیا هیداتیژنا در گوسفند

Abstract

مقدمه و هدف: سیستی سرکوس تنیاکولیس مرحله لاروی تنیا هیداتیژنا می باشد که حضور آن در نشخوارکنندگان اهلی و وحشی در سراسر جهان گزارش شده است. این سیستی سرکوس یک انگل شایع گوسفند در ایران می باشد. هدف از انجام این مطالعه تعیین میزان آلودگی و شدت ضایعات کبدی ناشی از مهاجرت لارو های تنیا هیداتیژنا در گوسفند می باشد. مواد و روش کار: این تحقیق بر روی لاشه 340 گوسفند انجام گرفت که 259 راس در کشتارگاه نجف آباد و 81 راس در کشتارگاه صنعتی جونقان ذبح شده بودند. بعد از ذبح حیوانات، محوطه صدری، شکمی و سطح سروزی ارگان ها جهت یافتن کیست های سیستی سرکوس تنیاکولیس بررسی شد و تعداد کیست ها و محل آن ها ثبت گردید. جهت مطالعه خصوصیات میکروسکوپی مسیرهای مهاجرت لارو تنیا هیداتیژنا در بافت کبد، بر اساس مشخصات ماکروسکوپی از تعدادی از آن ها نمونه برداری و اسلایدهای آسیب شناسی به روش متداول تهیه شدند. نتایج و بحث: در مطالعه ماکروسکوپی میزان آلودگی به سیستی سرکوس تنیاکولیس در کشتارگاه صنعتی جونقان و نجف آباد به ترتیب 30 مورد (37%) و 65 مورد (48/25%) بود. این کیست ها در نواحی آناتومیکی مختلف مشاهده شد که شامل کبد، مزانتر، چادرینه، پرده صفاق و دیافراگم بود. کبد گوسفندان آلوده چندین کانال مارپیچ به رنگ سفید متمایل به خاکستری نشان دادند. در بررسی هیستوپاتولوژی نکروز کازئوز و آهکی شدن در ناحیه مرکزی کانال های مهاجرت وجود داشت. تعداد زیادی سلول های ماکروفاژ و غول پیکر در اطراف منطقه نکروز مشاهده شد. این ساختارها توسط بافت همبند کلاژنه که در آن لنفوسیت ها و پلاسما سل ها نفوذ کرده بودند، احاطه شده بود. جهت طبقه بندی شدت ضایعات کبدی در کشتارگاه صنعتی جونقان، تعداد کانال های مهاجرت در سطوح کبد شمارش شده و به سه درجه خفیف (کم تر از پنج مسیر مهاجرت)، متوسط (بین پنج تا ده مسیر مهاجرت) و شدید (بیشتر از ده مسیر مهاجرت) طبقه بندی گردید که به ترتیب در 19/76%، 05/19% و 76/4% از موارد مشاهده شد. نتایج این مطالعه نشان داد که آلودگی با لارو های تنیا هیداتیژنا می تواند باعث ضرر اقتصادی گردد و برنامه های کنترل این بیماری توصیه و تأکید می شود.