بررسی آزمایشگاهی تاثیر عصاره پیه انار بر پرتواسکولکس های کیست هیداتیک

Abstract

مقدمه و هدف: کیست هیداتیک یکی از مهمترین بیماری های مشترک انگلی می باشد و جراحی تنها درمان بیماری در انسان است. با توجه به خطر ریخته شدن محتویات کیست به درون اعضای شکم و انتشار اسکولکس ها حین خارج سازی، جهت پیشگیری، مواد اسکولکس کش مختلفی به داخل کیست تزریق می شود که عوارض جانبی گوناگونی در بدن میزبان دارند. لذا در این مطالعه برای پیشگیری از آلودگی لاشه با پرتواسکولکس ها، تأثیر اسکولکس کشی عصاره پیه انار بر روی کیست هیداتیک مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش کار: در این مطالعه تعداد 50 کبد آلوده گوسفند که حاوی حداقل یک کیست بارور با پروتو اسکولکس های زنده بودند، جمع آوری گردید. زنده بودن پروتو اسکولکس ها از طریق حرکت پروتو اسکولکس ها و رنگ آمیزی ائوزین تأیید شد.و در سه گروه به ترتیب تحت تأثیر نمک 20درصد و الکل 70درصد به عنوان کنترل های مثبت وسرم فیزیولوژی و PBS به عنوان کنترل های منفی و عصاره متانولی پیه انار و عصاره آبی پیه انار به عنوان کنترل های تست قرار گرفتند. پروتو اسکولکس ها در زمان های 10، 15، 30 دقیقه و 1و2 ساعت از نظر زنده بودن پروتواسکولکس ها در زیر میکروسکوپ نوری بررسی شدند. نتایج و بحث: نتایج بدست آمده نشان داد که عصاره متانولی پیه انار در 10 دقیقه 85 درصد، در 15 دقیقه 95درصد، در 30 دقیقه 100 درصد و عصاره آبی آن در15 و10 دقیقه صفر درصد، در 30 دقیقه صفر درصد، در یک ساعت10-5 درصد، در 2 ساعت 15-5 درصد از پروتواسکولکس ها را می کشد. همچنین مطالعه حاضر نشان می دهد که عصاره آبی پیه تاثیر کمتری از عصاره الکلی دارد.