مطالعه فاکتورهای بیوشیمیایی التیام زخم عفونی جلدی ناشی از استافیلوکوکوس اورئوس درمان شده با عصاره گیاهی افسنطین

Abstract

مقدمه و هدف: بشر همواره در پی یافتن ماده ای بوده که بتواند سبب تسریع التیام زخم ها گردد و برای رسیدن به این هدف مواد مختلف گیاهی و شیمیایی را مورد آزمایش قرار داده است. به دلایل مختلف از قبیل اثرات جانبی و هزینه بالای تولید ترکیبات شیمیایی، توجه محققین به مواد گیاهی جلب شده است. افسنطین گیاهی از خانواده آرتمیا است که از دسته گیاهان دارویی اسانس دار ایران می باشد. اسانس بدست آمده از این گیاه دارای خواص ضد باکتریایی می باشد. استافیلوکوکوس اورئوس عامل درصد بالایی از عفونت های زخم جراحی می باشد. بنابراین مطالعه حاضر به منظور بررسی تغییرات فاکتورهای بیوشیمیایی در استفاده از عصاره هیدروالکلی گیاه افسنطین در درمان زخم عفونی ناشی از استاف اورئوس در مدل حیوانی موش صحرایی انجام گرفت. مواد و روش کار: در این تحقیق تعداد 20 سر موش صحرایی نر سفید تهیه و پس از تراشیدن موضع جراحی، در ناحیه پشت و بین دو کتف، برشی دایره‌وار به قطر 5/1 سانتی متر ایجاد شده و پوست ناحیه مذکور در شرایط استریل همراه با بافت همبند زیرین آن تا رسیدن به عضله کاملاً جدا گردید. جهت عفونی نمودن زخم ها، پس از گذشت 24 ساعت از ایجاد زخم، در تمامی موش‌ها، 6-5 قطره از باکتری با رقت cfu/ml 104 در محل زخم تلقیح گردید. در گروه آزمایش، 4ساعت پس از تلقیح باکتری، سطح ضایعه کاملاً با عصاره افسنطین آغشته گردید و سپس تا روز شانزدهم و به فاصله 24 ساعت، سطح ضایعه کاملاً با این عصاره آغشته می‌شد. اما در گروه شاهد، هیچ‌گونه تیماری برروی زخم‌ها در طول دوره آزمایش انجام نشد. سپس در روزهای 5، 10 و 16 از محل زخمها نمونه برداری شده و فاکتورهای هیدروکسی پرولین، هگزوزآمین و پروتئین تام مورد بررسی قرار گرفت. نتایج و بحث: نتایج حاصله افزایش معنی داری را در میزان هیدروکسی پرولین و پروتئین تام در گروه درمان شده در مقایسه با گروه کنترل نشان داد. همچنین میزان هگزوزآمین در گروه درمانی بالاتر از کنترل بود. در نتیجه می توان بیان داشت که، عصاره حاصل از این گیاه می تواند باعث مهار رشد باکتری استافیلوکوکوس اورئوس در زخم عفونی شده با این باکتری در مدل حیوانی موش صحرایی شده و از این طریق منجر به تسریع روند التیام زخم گردد.