نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorعمادی چاشمی, سید حسام الدینfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T00:39:41Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T00:39:41Z
dc.date.available1399-07-09T00:39:41Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T00:39:41Z
dc.date.issued2018-08-23en_US
dc.date.issued1397-06-01fa_IR
dc.date.submitted2018-08-23en_US
dc.date.submitted1397-06-01fa_IR
dc.identifier.citationعمادی چاشمی, سید حسام الدین. (1397). بررسی فراوانی سل در کبوتران ارجاعی به کلینیک دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران. تحقیقات آزمایشگاهی دامپزشکی, 10(2), 215-215. doi: 10.22075/jvlr.2018.3599fa_IR
dc.identifier.issn2345-2889
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22075/jvlr.2018.3599
dc.identifier.urihttps://jvlr.semnan.ac.ir/article_3599.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/182602
dc.description.abstractمقدمه: سل یک بیماری مزمن و زئونوز در پرندگان است که توسط مایکوباکتریوم اویوم ایجاد شده و سبب کاهش تولید، عدم صرفه اقتصادی و در نهایت مرگ پرنده میشود. این بیماری فاقد علائم بالینی پاتوگنومونیک بوده و ضایعات آن غالباً در مغز استخوان، کبد، طحال و رودهها یافت میشوند. لازم است تا در هنگام تشخیص، مایکوباکتریوم را از سایر عوامل از قبیل سالمونلا، آسپرژیلوس، اشریشیا کولی (کولیگرانولوماتوز) و نئوپلازیها تفریق نمود. اگرچه سل به ندرت در گلههای تجاری مشاهده میشود، اما باید به بروز آن در پرندگان زینتی و کبوتران توجه نمود. این بیماری قابل انتقال به انسان بوده و حضور آن در بیماران مبتلا به ایدز متداول است. با توجه به زئونوز بودن این بیماری، به بررسی شیوع آن در کبوتران ارجاعی به کلینیک دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران پرداخته شد. روشکار: این مطالعه طی یک سال و با بررسی 130 مورد کبوتر ارجاعی به کلینیک انجام گرفت. به منظور تشخیص از رادیوگرافی، FNA، رنگ آمیزی گرم و زیل نیلسون استفاده شد. بحث و نتیجهگیری: طی این مطالعه، 3 مورد کبوتر مبتلا به سل استخوانی شناسایی گردید که 3/2 % از کبوتران ارجاعی را به خود اختصاص میدهد. در رادیوگرافهای اخذ شده، ضایعات پرولیفراتیو، ندولار گرانولوماتوز و چند کانونی، لیز استخوانی، واکنش پریوستئال و اندوستئال و درگیری مفاصل مشاهده شد. در رنگ آمیزی زیل نیلسون نیز باسیلهای اسید فست و قرمز رنگ مایکوباکتریوم در پس زمینه آبی مشخص شدند. با در نظر گرفتن عواقب جبرانناپذیر این بیماری و عدم پاسخ به درمان مناسب، اقدامات لازم در جهت یوتانایز کبوتران مبتلا صورت گرفت. با توجه به خطرات این بیماری، بایستی نسبت به آموزش هرچه بیشتر صاحبان کبوتر مبادرت ورزید. <br /><br />fa_IR
dc.format.extent341
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه سمنانfa_IR
dc.relation.ispartofتحقیقات آزمایشگاهی دامپزشکیfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Veterinary Laboratory Researchen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22075/jvlr.2018.3599
dc.subjectکبوترfa_IR
dc.subjectزئونوزfa_IR
dc.titleبررسی فراوانی سل در کبوتران ارجاعی به کلینیک دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهرانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.departmentعضو هیئت علمی دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه سمنان.fa_IR
dc.citation.volume10
dc.citation.issue2
dc.citation.spage215
dc.citation.epage215


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد