بررسی قابلیت رنگ بری خمیرکاغذ کرافت زیستی به روش دوست دار محیط زیست ECF

Abstract

خمیرکاغذهای کرافت زیستی که از خرده چوب‌های صنوبر پیش تیمارشده با قارچ رنگین کمان طی زمانهای 1، 2 و 3 هفته تهیه شده بودند، به منظور بررسی قابلیت رنگ‌بری آنها به روش ECF (توالی DED) مورد رنگ‌بری قرار گرفتند. در این بررسی خمیرکاغذها قبل و بعد از هر مرحله در توالی فوق از نظر میزان لیگنین، بازده رنگ‌بری، هگزنورونیک اسید، ویسکوزیته و میزان تأثیر پیش تیمار قارچی بر میزان مصرف مواد شیمیایی ارزیابی شده و سپس از آنها کاغذ دست ساز آزمایشگاهی تهیه و از نظر ویژگی های نوری بررسی شدند. نتایج نشان داد که به استثنای مرحله سوم در تیمار سه هفته‌ای، به‌طور کلی مقادیر کاپا با افزایش زمان پیش تیمار، بیشتر می شود که این امر ناشی از گزینش ناپذیر بودن قارچ رنگین کمان بوده که در اثر افزایش زمان، با افزایش تخریب کربوهیدرات ها، باعث تشکیل بیشتر گروه‌های اسیدی به ویژه هگزنورونیک اسیدها می گردد. حضور این اسیدها بر روی خمیرکاغذ موجب خطا در اندازه گیری عدد کاپا به‌صورت مقادیر بیشتر می شوند. با پیشرفت مراحل رنگ‌بری از مرحله اول به مرحله سوم، بازده رنگ‌بری افزایش پیدا کرده است و تنها در هفته سوم پیش تیمار، افت در بازده مشاهده شد. به‌طور کلی پس از رنگ‌بری میزان ویسکوزیته کاهش یافت. در مجموع پیش تیمار قارچی خرده چوبها در مورد گونه صنوبر بر قابلیت رنگ‌بری آن مؤثر عمل نموده بطوریکه میزان مصرف مواد شیمیایی نیز در رنگ‌بری کاهش پیدا کرده که مقادیر جذب مواد شیمیایی در مایع مصرف شده رنگ‌بری، که بوسیله دستگاه UV-Vis در طول موج‌های 257، 280، 289 و 355 نانومتر به ترتیب برای ClO2، لیگنین محلول، ClO- و ClO2- اندازه گیری شده، سیر صعودی نشان می‌دهد. همچنین، درجه روشنی کاغذ نیز در تطابق با کاهش مقدار لیگنین در طی مراحل رنگ‌بری افزایش یافته است.