تعیین مناسبترین طول خط نمونه در برآورد تاج پوشش و تراکم جنگل‌های مانگرو(مطالعه موردی جزیره قشم)

Abstract

در این تحقیق به منظور بررسی و تعیین مناسب‌ترین طول خط نمونه برای جنگلهای مانگرو قشم با توجه به مشخصه درصد سطح تاج پوشش در هکتار و تعداد درختان در هکتار، منطقه‌ای در جزیره قشم با وسعت 632 هکتار انتخاب شد. با در نظر گرفتن مساحت و توپوگرافی منطقة مورد بررسی، از یک شبکة آماربرداری با ابعاد500×200 متر برای نمونه‌برداری استفاده شد، سپس 60 قطعه نمونه شاهد یک هکتاری به شکل مربع در منطقه پیاده شد. درون هر یک از این قطعات یک هکتاری، نمونه-برداری به‌وسیلة خط‌نمونه‌هایی به طول‌های50، 150،100 و 200 متر (بر روی قطر قطعات مربعی)صورت گرفت. نتایج حاصل از نمونه‌برداری به‌وسیله طول‌های مختلف خط‌نمونه با نتایج قطعات شاهد به‌وسیله آزمون تجزیه واریانس و همچنین نتایج به-دست‌آمده از طول‌های مختلف خط‌نمونه با استفاده از فاکتور T×(E%)2 با یکدیگر مقایسه شد. نتایج نشان داد که اختلاف معنی‌داری در سطح احتمال 95 درصد(05/0) بین نتایج به‌دست آمده از طول‌های مختلف خط‌نمونه در برآورد درصد تاج-پوشش و تعداد درختان در هکتار با نتایج قطعات شاهد وجود ندارد. بررسی دقت طول‌های مختلف خط نمونه نشان داد که خط‌نمونه‌هایی به طول 200 متر هم در برآورد تعداد درختان در هکتار و هم در برآورد درصد تاج‌پوشش، بیشترین دقت را دارند. همچنین مقایسه نتایج طول‌های مختلف خط‌ ‌نمونه با فاکتور T×(E%)2 نشان داد که در برآورد سطح تاج‌پوشش و تعداد درختان در هکتار، خط‌نمونه‌های 100متری مناسب‌ترند. بنابراین خط نمونه 200 متری از نظر دقت و خط نمونه 100 متری از نظر فاکتور T×(E%)2 به عنوان مناسبترین روش در اینگونه جنگلها معرفی می گردد.