بررسی رابطه سندرم پیش از قاعدگی‎ ‎و تاب آوری در پیش بینی تعارضات ‏زناشویی در بین زنان متاهل شهر تهران

Abstract

هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه سندرم پیش از قاعدگی و تاب آوری در پییش بینی تعارضات زناشویی در بین زنان متاهل شهر تهران بود. روش پژوهش از نوع مطالعه مقطعی تحلیلی بود. جامعه آماری این پژوهش، کلیه زنان متاهل با شرایط سنی25 تا 45 سال بودند که علاوه بر دارابودن علائم سندرم قبل از قاعدگی، مشخصات واحدهای پژوهش را نیز دارا بودند. روش نمونه گیری از نوع نمونه گیری تصادفی در دسترس بود. 110 نفر از زنان متاهل که با استفاده از پرسشنامه (COPE) به عنوان زنان با نشانگان سندرم پیش از قاعدگی شناسایی شده بودند، در این پژوهش شرکت داشتند و از آنها خواسته شد که مجدداً از حدود 10-7 روز قبل از قاعدگی تا 3-2 روز پس از قاعدگی به مدت یک دوره، مقیاس های DASS-21 و مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون (2003)-(CD-RISC) و تعارضات زناشویی را تکمیل کنند. پس از اجرای پژوهش، داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS و روش آماری تحلیل رگرسیون گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده از تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که واکنش های هیجانی اضطراب، افسردگی و استرس ناشی از سندرم پیش از قاعدگی می توانند تعارضات زناشویی را در زنان متاهل با 95 درصد اطمینان پیش بینی کنند.