اثربخشی تحلیل رفتار متقابل بر رضایت زناشویی افراد دارای اختلاف زناشویی

Abstract

هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی تحلیل رفتار متقابل بر رضایت زناشویی در افراد دارای اختلاف زناشویی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه افراد متاهل دارای اختلاف زناشویی شهر اهواز که در سه ماهه دوم سال 1395 به شورای حل اختلاف، دادگاه های خانواده و مراکز مشاوره مراجعه کرده اند بود، که تعداد 40 نفر از آنها به صورت داوطلبانه انتخاب و سپس به صورت تصادفی ساده در دو گروه 20 نفری (گروه آموزش تحلیل رفتار متقابل و گروه کنترل) جایگزین شدند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ (فرم کوتاه 35 ماده ای) بود. طرح این پژوهش، تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. ابتدا برای هر دو گروه پیش­آزمون اجرا گردید، سپس مداخله آزمایشی (آموزش گروهی تحلیل رفتار متقابل) برای گروه آزمایش در طی 8 جلسه اجرا شد. در نهایت، پس از اتمام فرآیند مداخله، برای هر دو گروه پس­آزمون و یک ماه بعد، آزمون پیگیری اجرا گردید. تحلیل داده ها با استفاده از روش آماری کوواریانس چند متغیری صورت گرفت. نتایج نشان داد که آموزش تحلیل رفتار متقابل باعث افزایش رضایت زناشویی در افراد دارای اختلاف زناشویی گردیده و این نتیجه تا مرحله پیگیری نیز پایدار بود.