نگرش و التزام عملی به نماز در تدوین مدل تعهد زناشویی زنان معلم شهر ‏بیرجند با واسطه گری تاب‌آوری

Abstract

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش نگرش و التزام عملی به نماز با واسطه گری تاب آوری بر تعهد زناشویی معلمان زن شهرستان بیرجند می باشد. نمونه شامل 187 زن معلم شاغل در مدارس دولتی شهرستان بیرجند در سال تحصیلی 93-1392 بود که با روش خوشه ای انتخاب شدند و مقیاس های نگرش و التزام عملی به نماز و تاب آوری (CD-RISC) و تعهد زناشویی (DCI) را تکمیل کردند و برای تحلیل نتایج از روش مدل یابی معادلات ساختاری بهره گرفته شد. مدل برازش یافته نشان داد نگرش و التزام عملی به نماز در پیش بینی تاب­آوری سهم مثبت معناداری دارد و نیز به طور غیر مستقیم با میانجی گری تاب آوری پیش بینی کننده تعهدزناشویی است، بدین ترتیب می توان گفت تاب آوری تبیین کننده نقش نگرش و التزام عملی به نماز بر افزایش تعهد زناشویی است.