اثربخشی آموزش شادکامی به شیوه گروهی بر بهزیستی روان شناختی و ‏عواطف مثبت و منفی زنان خانه دار

Abstract

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش شادکامی به شیوه گروهی بر بهزیستی روان شناختی و عواطف مثبت و منفی زنان خانه دار صورت گرفت. این پژوهش کاربردی و از نوع نیمه آزمایشی (به صورت پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل) بود. با استفاده از روش تصادفی از بین تمامی زنان خانه دار مراجعه کننده به خانه سلامت شهرداری منطقه 5 تبریز که به وسیله مقیاس بهزیستی روان شناختی ریف و مقیاس عاطفه مثبت و عاطفه منفی مروزک و کولارز آزموده شدند، 30 نفر به صورت تصادفی انتخاب و در گروه آزمایش و گروه کنترل قرار گرفتند. هر یک از اعضای گروه آزمایش، طی 5/2 ماه، 10 جلسه (هر هفته یک جلسه 90 دقیقه ای)، آموزش شادکامی را به صورت گروهی دریافت کردند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که بین گروه آزمایش و کنترل بعد از اعمال متغیر مستقل (آموزش شادکامی به شیوه گروهی) از نظر بهزیستی روان شناختی و عواطف مثبت و منفی تفاوت معنی داری وجود دارد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که آموزش شادکامی به شیوه گروهی بر بهزیستی روان شناختی و عواطف مثبت و منفی زنان خانه دار مؤثر است.