اثربخشی روان درمانی گروهی مبتنی بر رویکرد شناختی- رفتاری بر ‏افسردگی و باورهای غیرمنطقی زنان خانه دار

Abstract

هدف اصلی این پژوهش، تعیین تاثیر روان درمانی گروهی مبتنی بر رویکرد شناختی- رفتاری بر افسردگی و باورهای غیرمنطقی زنان خانه دار است. طرح این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری در این پژوهش کلیه زنان شرکت کننده در کلاس های روان شناسی خانه سلامت شهرداری منطقه 5 تبریز بودند. روش نمونه گیری در این پژوهش، روش در دسترس همراه با تصادفی ساده بود. ابتدا آزمون افسردگی بک و پرسشنامه باورهای غیرمنطقی جونز روی 85 نفر از زنان (که مشکلات روانی و جسمانی حاد نداشتند) به صورت در دسترس اجرا شد. کسانی که نمره بالاتری را کسب کرده بودند، شناسایی شده و تعداد 24 نفر از آن ها به طور تصادفی انتخاب شدند. سپس این تعداد در دو گروه 12 نفری (آزمایش و گواه) به طور تصادفی جایگزین شدند. گروه آزمایشی در 8 جلسه روان درمانی گروهی مبتنی بر رویکرد شناختی- رفتاری شرکت داده شدند در حالی که گروه گواه هیچ گونه درمانی را دریافت نکردند. تحلیل نتایج با استفاده از آزمون آماری تحلیل کواریانس انجام شد که نشان داد روان درمانی گروهی مبتنی بر رویکرد شناختی- رفتاری به طور معناداری (001/0>p ) منجر به کاهش افسردگی و باورهای غیرمنطقی زنان خانه دار شده است.