بررسی اثربخشی آموزش گذشت بر سازگاری زنان مطلقه

Abstract

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش گذشت بر سازگاری زنان مطلقه است. در این پژوهش از یک نمونه در دسترس زنان مطلقه شهر اهواز استفاده شد که به فراخوان پژوهشگر برای آموزش گذشت پاسخ مثبت دادند. نمونه این پژوهش را 30 نفر زن مطلقه تشکیل دادند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده به دو گروه آزمایشی (n=15) و کنترل (n=15) گمارده شدند. فرضیه اصلی این پژوهش عبارت بود از: آموزش گذشت سبب بهبود سازگاری زنان مطلقه می شود. همه زنان مطلقه شرکت کننده در پژوهش به وسیله مقیاس سازگاری طلاق فیشر (FDAS) سنجیده شدند. در این پژوهش برای تحلیل داده ها علاوه بر آمار توصیفی، روش آماری تحلیل واریانس چند متغیری به کار برده شد. نتایج به دست آمده همه فرضیه های پژوهش را تایید کرد و نشان داد که آموزش گذشت نسبت به همسر سابق باعث افزایش ارزش خود (p<0.001, F=18.48)، افزایش رهایی از رابطه قبلی (p<0.03, F=4.71)، افزایش اعتماد اجتماعی(p<0.001, F=21.38) و افزایش خودارزشمندی اجتماعی (p<0.001, F=19.27) و نیز باعث کاهش احساسات خشم (p<0.01, F=7.05) و کاهش نشانگان غم و اندوه (p<0.001, F=30.73) زنان مطلقه می شود.