بررسی نگرش به تلفن همراه در بانوان ساکن تهران (سال 1388)

Abstract

این پژوهش درصدد بررسی این مساله بود که در میان دختران و زنان ایرانی چه نوع برداشت و تصوری از موبایل رایج است؟ و آیا واقعا نگرش به موبایل در زنان وابسته به گروه ‌های سنی، تحصیلی و ... همگرایی نشان می ‌دهد یا خیر؟ بدین منظور شهر تهران برای بررسی انتخاب شد و سوال ‌های اصلی پژوهش در سال 1388 در نمونه ‌ای متشکل از 300 نفر از زنان ساکن در 6 منطقه مختلف از 22 منطقه تهران توزیع و اجرا شد. نتایج عمده پژوهش عبارت بودند: 1- نگرش ابزاری به موبایل (با میانگین9.4 ) در زنان مورد بررسی، از نگرش بیانگر (اجتماعی، فرهنگی، روانی) قوی‌ تر بوده است. علاوه بر این، نگرش احساسی - روانی نسبت به موبایل در مقایسه با بقیه نگرش ‌ها (ابزاری، اجتماعی) بیشترین رابطه همبستگی (0.314) را با میزان استفاده از موبایل داشته است. به ‌عبارتی، هر چه شدت نگرش احساسی روانی به موبایل در زنان بیشتر بوده، میزان استفاده آنها از موبایل نیز بیشتر بوده است؛ 2- همگرایی در نگرش ‌های زنان وابسته به گروه ‌های مختلف سنی، تحصیلی و ... در این پژوهش به ‌شکل جالب توجهی بیش از تفاوت و تمایز در نگرش‌ های آنها بوده است.