تاثیر محلول‌پاشی پوترسین روی مقاومت آنتی‌اکسیدانی گندم رقم SW- 82-9 تحت شرایط تنش کم آبی

Abstract

این مطالعه به­منظور ارزیابی اثر محلول­پاشی پلی آمین پوترسین بر عملکرد صفات بیوشیمیایی گندم رقم SW-82-9 تحت شرایط تنش کم آبی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد واحد ورامین درسال 1393 به­صورت کرت­های خرد شده بر پایه بلوک­های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. کرت­های اصلی شامل چهار سطح آبیاری: آبیاری معمولی، قطع آبیاری در مرحله­ی ساقه­دهی، قطع آبیاری در مرحله­ی گل­دهی و قطع آبیاری در مرحله­ی زایشی یا پر شدن دانه و عوامل فرعی (محلول­پاشی پوترسین) شامل محلول­پاشی با آب مقطر، محلول­پاشی پوترسین با غلظت 150 و 75 قسمت در میلیون بود. نتایج نشان داد که بالا­ترین میزان فعالیت آنزیم سوپر­اکسید دیسموتاز متعلق به سطح توقف آبیاری در مرحله پر شدن دانه به­میزان 15/960.mg pro.min^-1) ∆) و کم­ترین میزان فعالیت آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز و آنزیم کاتالاز نیز متعلق به آبیاری معمولی منطقه به میزان 85/614 A.mg pro.min^-1) ∆) بود. بالا­ترین میـزان مالـون دی آلدئیـد مربوط به سطـح عـدم محلول­پاشی با پوترسین به میزان 84/13 نانو­مول بر گرم وزن تازه و کم­ترین میزان مالون دی آلدئید به میزان 53/5 نانو­مول بر گرم وزن تازه در مرحله آبیاری معمولی متعلق به سطح محلول­پاشی با پوترسین با غلظت 150 قسمت در میلیون بود. محلول­پاشی پوترسین توانست از کاهش بیومارکر­های تخریب مالون دی آلدئید و دی تیروزین با کاهش اثر مخرب تنش جلوگیری نماید و اثر مثبتی بر رفع تنش خشکی داشته باشد. پیشنهاد می­گردد آنزیم­های آنتی اکسیدانت و بیومارکر­های تخریب نیز به­عنوان معیار انتخاب گیاه متحمل به شرایط تنش کم آبی استفاده شود و میزان 150 قسمت در میلیون پوترسین می­تواند سبب کاهش خسارت اکسیداتیو شود.