اثر پلیمر سوپرجاذب A200 بر روی خصوصیات کمی و کیفی آفتابگردان روغنی تحت شرایط تنش کم آبی در مزرعه

Abstract

این تحقیق به­منظور بررسی تاثیر مصرف سوپر­جاذب بر خصوصیات کمی و کیفی آفتابگردان روغنی در شرایط تنش کمبود آب، به­صورت کرت­های خرد شده (اسپلیت پلات) در قالب طرح پایه بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1391 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد ورامین (پیشوا) اجرا گردید. آبیاری به عنوان عامل اصلی (عدم تنش، تنش در مرحله چهارمین و پنجمیـن زوج برگ (مرحلـه رویشی)، تنش در مرحلـه گل­دهی (مرحله زایشی)، تنش در مرحله چهارمین و پنجمین زوج برگ و گلدهی (رویشی و زایشی) و عامل غلظت پلیمر سوپر جاذب (صفر، 15 و30 کیلو­گرم در هکتار) به­عنوان عامل فرعی بود. نتایج نشان داد که تنش کم آبی به ویژه در مرحله گل­دهی سبب کاهش عملکرد دانه، میزان کلروفیل برگ، درصد روغن و محتوی آب نسبی برگ شد، با مصرف سوپر جاذب اثرات منفی تنش کم آبی کاهش یافت و میزان این صفات افزایش داشت. تنش خشکی موجب افزایش درصد پروتئین دانه گردید. نتایج نشان داد مرحله گل­دهی و دو بار تنش در مرحله (رویشی و زایشی) حساس­ترین مرحله به تنش خشکی و کاربرد سوپر جاذب 30 کیلو­گرم در هکتار برای کاهش اثرات تنش کم آبی به عنوان بهترین تیمار می­باشد