تاثیر عصاره جلبک دریایی و ورمی‌کمپوست بر عملکرد و اجزای عملکرد و میزان فسفر و کلروفیل ماش در منطقه ورامین

Abstract

به­منظور بررسی تاثیر عصاره جلبک دریایی و کود ورمی­کمپوست بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام ماش، آزمایشی در سال زراعی 1393 در منطقه ورامین به­صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکـرار اجرا شد. عـوامل مورد بررسی شامل عصـاره جلبک دریایی با نام تجـاری استیم پلکس مایع، کود ورمی­کمپوست و رقم پرتو و لاین امید بخش vc6173B بود. عامل اصلی شامل سه سطح، بدون استفاده از عصاره جلبک، دو بار و چهار بار محلول­پاشی عصاره جلبک در طول دوره رشد با غلظت دو در هزار و عامل فرعی شامل دو سطح عدم استفاده و استفاده از ورمی­کمپوست (10 تن در هکتار) و رقم پرتو و لاین امید­بخش vc6173B بود. نتایج اثرات ساده نشان داد بیش­ترین عملکرد دانه از تیمار دو بار محلول­پاشی عصاره جلبک و مصرف ورمی­کمپوست و رقم پرتو به­ترتیب با میانگین 1600،1553و 3/1573 کیلو­گرم در هکتار حاصل شد. بیش­ترین عملکرد بیولوژیک در اثرات ساده مربوط به تیمار چهار بار محلول­پاشی عصاره جلبک، مصرف ورمی­کمپوست و رقم پرتو به­ترتیب با میانگین 6240، 5880 و 5880 کیلو­گرم در هکتار بود. اثرات متقابل سه گانه نشان داد بیش­ترین عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک را تیمار چهار بار محلول­پاشی عصاره جلبک و مصرف ورمی کمپوست در رقم پرتو به ترتیب 1720و 6960 کیلو­گرم در هکتار به خود تخصیص داد.کم­ترین میزان عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک از تیمار چهار بار محلول­پاشی عصاره جلبک و عدم مصرف ورمی­کمپوست در رقم vc6173Bبه­ترتیب با متوسط 1200 و 5600 کیلو­گرم در هکتار به­دست آمد. نتایج نشان داد محلول­پاشی عصاره جلبک دریایی سبب افزایش رشد رویشی و مصرف ورمی کمپوست با ایجاد شرایط مطلوب، رشد بهتر گیاه را فراهم کرد و از لحاظ ژنتیکی رقم پرتو عملکـرد بالا­تری نشان داد.