بررسی عوامل وقوع بزهکاری اطفال و نوجوانان شهرستان کرمانشاه در سال 1390

Abstract

از آنجا که پژوهش درباره بزهکاری یکی از عوامل موثر در ارائه راه حل و مقابله با این مسأله است ضرورت مطالعه و بررسی این مبحث ما را بر آن داشت که پژوهشی تحت عنوان «بررسی عوامل بزهکاری اطفال و نوجوانان شهرستان کرمانشاه در سال 1390 در انجام دهیم. در این مقاله هدف ما سنجش و بررسی وضعیت کلی خانواده و تاثیر آن بر بزهکاری اطفال و نوجوانان، تاثیر میزان اعتقادات و عملکردهای مذهبی و اخلاقی بر بزهکاری اطفال و نوجوانان، تاثیرمحل سکونت و مهاجرت بر بزهکاری اطفال و نوجوانان، تاثیر نحوه گذرانده اوقات فراغت بر بزهکاری اطفال و نوجوانان، تاثیرارتباط با گروه همسالان و مدرسه بر بزهکاری اطفال و نوجوانان، تاثیر ارتباط با مجرمان بر بزهکاری اطفال و نوجوانان، بررسی تاثیر مجرم بودن خانواده (یا یکی از اعضای خانواده) بر بزهکاری اطفال و نوجوانان و در نهایت استفاده از نتایج تحقیق در تحقیقات پیش رو به منظور ارائه راهکار های اصلاح مجرمین و بازگشت آنها به جامعه و نیز امتناع از ارتکاب مجدد جرم از ناحیه آنها می باشد. دراین مطالعه که به صورت توصیفی-تحلیلی - مقطعی در سطح کانون اصلاح و تربیت کرمانشاه،به کمک تکمیل پرسشنامه که حاوی سوالاتی در شش حیطه که شامل: عامل فقر،خانواده،مدرسه،گروه های همسالان،رسانه و محل سکونت می باشد مورد پرسش واقع شده است. تاثیر هر یک از عوامل بالا به صورت درصدی بر بزهکاری اطفال و نوجوانان مورد پژوهش به ترتیب بیشترین تا کمترین بدین شرح است، تأثیر عامل فقر 4/17 درصد، عامل خانواده 5/16 درصد، عامل مدرسه 1/15 درصد، عامل محل سکونت با 8/13 درصد، عامل گروه همسالان 3/13 درصد و عامل رسانه و پیشینه مورد مطالعه فرد در رتبه آخر با 9/11درصد قرار می گیرند.