بررسی نقش الگوهای فرزند پروری خانواده‌ها در احساس امنیت اجتماعی

Abstract

مقوله‌ی امنیت و نظم اجتماعی در جوامع پیشرفته از اساسی‌ترین عوامل توسعه و رشد فرهنگی سیاسی و اجتماعی به شمار می‌رود که بدون رعایت آزادی‌های فردی تحقق آن امکان پذیر نمی‌باشد، می‌توان گفت که مقوله‌ی امنیت و نظم لازم و ملزوم یکدیگرند به طوری که جامعه بدون نظم اجتماعی فاقد امنیت خواهد بود و امنیت علی‌رغم این ‌که یک پدیده‌ی اجتماعی است یک احساس درونی نیز می‌باشد که توجه انسان را به آینده و شرایطی که برای او به وجود می‌آید و نیز استفاده از آن چه هست جهت دسترسی به آینده مطلوب جلب می‌کند. خانواده مهم‌ترین نهاد اجتماعی در جوامع انسانی بوده و از نظر تکوین شخصیت و پرورش آن در فرزندان و سازگاری فرد با جامعه آثار وسیعی دارد. تاثیر خانواده بر رشد چنان بارز است که با وجود اختلافات موجود بین صاحب نظران روان شناسی، بسیاری از آنان در زمینه‌ی اهمیت سبک‌های فرزند پروری و تاثیر آن بر رشد، نظر مشترک دارند. اکثر روان شناسان صرف نظر از مکتبی که به آن معتقدند، کنش‌های متقابل بین والدین و فرزندان‌شان را اساس رشد عاطفی تلقی نموده‌اند. این تحقیق با روش قیاسی- نظری صورت گرفته است و همراه با مشاهدات محققان از الگوهای فرزند پروری خانواده‌ها در محیط‌های تربیتی انجام گرفته است. بر اساس یافته‌های این تحقیق که استفاده از الگوی فرزند پروری مقتدرانه و اطمینان بخش در ایجاد احساس امنیت اجتماعی افراد در سنین بالاتر موثر بوده و موجب سلامت روحی و روانی آنان می‌گردد. بر خلاف آن استفاده از الگوهای فرزند پروری سهل‌گیرانه و مستبدانه موجب به خطر افتادن سلامت روانی افراد و کاهش احساس امنیت اجتماعی آنان می‌گردد.