بررسی آسیب شناسی بی تفاوتی کارکنان نسبت به سازمان؛ با تأکید بر علل و راهکارهای مقابله

Abstract

بی‌تفاوتی کارکنان نسبت به مسائل سازمان، مشکلی است که گریبان‌گیر اکثر سازمان‌های ایرانی است. این پدیده، نوعی انحراف از وضعیت متعادل در ادارات است و از آنجاکه بحران را نیز انحراف از وضعیت تعادل تعریف کرده‌اند، شاید بتوان بی‌تفاوتی را نیز نوعی بحران نامید. بی‌تفاوتی را می‌توان بحران خاموش، سقوط آرام و یا تخریب مستمر و بی‌صدا نام نهاد. باتوجه به اینکه بی‌تفاوتی تأثیر زیادی بر سیستم‌های مختلف سازمان و به‌خصوص بر عملکرد آن دارد، نگرشی این‌چنین به موضوع بی‌تفاوتی می‌تواند بسیار راه‌گشا باشد. سؤال اصلی که در اینجا مطرح می‌شود این است که چه عواملی باعث به‌وجود آمدن بی‌تفاوتی در کارکنان می‌شوند؟ لذا در پاسخ به این هدف، با استفاده از مفاهیم انگیزش، مهم‌ترین علل بروز بی‌تفاوتی کارکنان و راه‌کارهای مواجهه با آن مورد بررسی قرار گرفته است. در انتهای مقاله، این موارد به بحث گذاشته شده و با الهام از مطالعه‌ای که توسط یکی از مشاوران مدیریت در آمریکا طی 15 سال و ازطریق جمع‌آوری نظرات بیش از 20 هزار تن از مدیران به‌عمل آمده، دلایل عدم برآوردن انتظارات کاری توسط کارکنان (که یکی از مفاهیم مرتبط با بی‌تفاوتی می‌باشد) و راهکارهای مربوطه فهرست شده است.