بررسی جرم شناختی بزه دیدگی زنان و وضعیت رقم سیاه آن

Abstract

بزهکاران و بزه دیدگان دو گروه از مشتریان مستمر نظام عدالت کیفری محسوب می شوند. در این میان توجه بیشتر به بزه دیدگان ضروری به نظر می آید چرا که تا به امروز بیشتر توجهات حقوق کیفری و جرم شناسی به بزه کار و مسائل مرتبط با آن معطوف بوده است. در میان بزه دیدگان برخی طبقات همچون زنان بدلیل عوامل خاص زیست شناختی و اجتماعی استعداد قبلی برای بزه دیده واقع شدن دارند و بعنوان افراد بالقوه آسیب پذیرتر از مردان، آماج های مطلوبی برای بزه کاران محسوب می شوند. باید توجه داشت که بزه-دیدگی این قشر، صدمات جبران ناپذیر جسمانی، روانی، اجتماعی و... را برای آنها ، خانواده و جامعه به بار خواهدآورد. حال آنکه آثار جسمی‌آن به هیچ وجه قابل مقایسه با تأثیرات مخرب و کشنده‌ای که به روح زنان می‌‌‌‌‌گذارد و حقارت و پریشانی و... را که بر روان او تحمیل می‌‌‌‌‌کند نیست. زنان قربانی نمی توانند از مشکل خود بخاطر ترس از آبروریزی، طرد شدن از سوی دوستان و... سخن بگویند و این خود سبب افزایش احساس افسردگی، انزوا طلبی و رفتار پرخاشگرایانه آنها از یک سو و بالارفتن آمار سیاه بزه دیدگی از سوی دیگر می شود. از طرف دیگر زمانیکه بزه دیدگی در جامعه شایع شود زنان رفت و آمدهایشان را کم و آزادی هایشان را محدود می کنند، و همین کاهش فعالیت ها و مشارکت اجتماعی آنها رابدنبال دارد. بطور کلی بزه‌دیدگی زنان در جوامع،گستره ی بسیار وسیعی دارد و به همین جهت نیز به مصادیق و گونه های مختلفی تقسیم می شود. بر این اساس با توجه به ضرورت انجام پژوهش در این رابطه از یک سو و خلاءهای تحقیقاتی موجود از سوی دیگر، محقق به انتخاب این موضوع و بررسی ابعاد آن اقدام نموده است. در کار پیش رو محقق به شیوه کتابخانه ای سعی در شناسایی انواع جرایم واقع شده علیه زنان و علت شناسی آن دارد. در نهایت نیز وضعیت اعلام بزه دیدگی زنان به نیروهای پلیس و علل رقم سیاه آن را مورد بررسی قرار می دهد.