اصل برابری در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

Abstract

قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به عنوان عالی‌ترین سند حقوقی کشور، اساس تهیه، تنظیم و نگارش قوانین دیگر است و اصول سیاسی، فرهنگی، اقتصادی، روابط خارجی، ساختار و حدود قدرت سیاسی را تعیین کرده و ضامن حقوق شهروندی است. <strong><em><span style="text-decoration: underline;">هدف:</span></em> </strong>هدف از نگارش این مقاله، بررسی اصول بنیادی قانون اساسی در حوزۀ ملت با عنوان اصل برابری مردم در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران بود. <strong><em><span style="text-decoration: underline;">روش:</span></em></strong> روش مقاله، توصیفی تحلیلی است. <strong><em><span style="text-decoration: underline;">یافته‌ها:</span></em></strong> قانون اساسی به عنوان ثمرۀ انقلاب اسلامی مردم ایران با رهبری امام راحل، موکداً به حقوق اساسی مردم و ملت ایران توجه ویژه کرده و با تأکید بر اصل تساوی و برابری مردم در برابر قانون، از اعطای امتیازات واهی و غیر قانونی به طبقه یا قشر خاصی از مردم نهی کرده است. <strong><em><span style="text-decoration: underline;">نتیجه‌گیری:</span></em></strong> نتایج پژوهش حکایت از آن دارد که همۀ افراد جامعه مطابق قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در شمول و اجرای قانون نسبت به آنها برابر است؛ اما توجه به این نکته ضروری و بسیار حائز اهمیت است که برابری حقوق و تکالیف افراد یک اجتماع در شرایط مساوی به لحاظ عدم امکان ایجاد شرایط یکسان میسّر نخواهد بود. با این حال، ملاک بنیادین در اصل برابری در صورت یکسان بودن شرایط همۀ افراد ملت در شمول قانون، برابری همۀ مردم در برابر قانون است.