پیش‌بینی سبک‌های مقابله‌ای براساس مؤلفه‌های روابط موضوعی در میان کارکنان کلانتری‌های شهر سنندج

Abstract

هدف از این پژوهش، پیش­بینی سبک­های مقابله­ای براساس مؤلفه­های روابط موضوعی در میان کارکنان کلانتری­های شهر سنندج بود. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی است و از لحاظ روش، جزو تحقیقات توصیفی از نوع همبستگی می‌باشد. جامعه آماری، کلیه کارکنان شاغل در کلانتری­های شهر سنندج مشتمل بر 450 نفر بودند. با استناد به جدول کوکران، تعداد 207 نفر به‌شیوه نمونه‌گیری تصادفی، به‌عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها دو پرسشنامه سبک­های مقابله­ای و روابط موضوعی بود. پایایی پرسشنامه‌ها با استناد به ضریب آلفای کرونباخ مورد بررسی قرار گرفت. ضریب آلفای کرونباخ برای دو پرسشنامه سبک­های مقابله­ای و روابط موضوعی به ترتیب برابر با 81/0و 81/0 بود و از پایایی قابل قبول پرسشنامه‌ها حکایت داشت. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها، پس از اطمینان از رعایت پیش‌شرط‌های پارامتریک، از ماتریس همبستگی، رگرسیون چندگانه و تحلیل مسیر استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که مؤلفه­های روابط موضوعی (دلبستگی ناایمن، خودمحوری، بیگانگی و بی­کفایتی اجتماعی) با بعد رشدیافته همبستگی منفی و معناداری داشتند و با ابعاد رشدنیافته و روان­آزرده همبستگی مثبت و معناداری دارند.