بررسی رابطه بین حاشیه‌نشینی و گرایش به انحرافات اجتماعی (مطالعه موردی مناطق حاشیه‌نشین شهر سنندج).

Abstract

چکیده حاشیه‌نشینی یکی از پیامدهای صنعتی شدن و رشد و توسعه شهرنشینی در کشورهای مختلف اعم از توسعه‌یافته یا درحال ‌توسعه است. این پدیده، پیامدهای متعددی برای جامعه دارد که یکی از مهمترین آن‌ها انحرافات اجتماعی می-باشد. هدف این پژوهش تعیین رابطه بین حاشیه‌نشینی و گرایش جوانان به انحرافات اجتماعی است. برای چارچوب نظری از نظریات کوهن، پارک و برگس، هیرشی بهره گرفته‌ شد. جامعه ‌آماری پژوهش تمامی جوانان پسر 15 تا 24 ساله ساکن در مناطق حاشیه‌ی شهر سنندج می‌باشد که 375 نفر از آنان به‌عنوان نمونه نهایی انتخاب شدند. روش نمونه‌گیری: تصادفی ساده، طبقه‌ی نامتناسب، در دسترس و گلوله برفی بود و بعد از جمع‌آوری اطلاعات، داده‌ها در دو سطح توصیفی و تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها نشان داد بین پایگاه اقتصادی اجتماعی، مهاجرت، کنترل اجتماعی جوانان و گرایش آنان به انحرافات اجتماعی، رابطه معناداری وجود دارد. همچنین پایگاه اقتصادی اجتماعی پایین حاشیه‌نشینان‌، همراه با مهاجرت و نبود کنترل اجتماعی در گرایش جوانان این مناطق به انحرافات اجتماعی، مؤثر است.