بررسی رابطه بین کانال های انتقال دانش و مدیریت بحران

Abstract

امروزه تمامی شرکتها و سازمانها، در معرض بحرانهای کوچک و بزرگی هستند که در صورت عدم مدیریت صحیح می‌توانند به طور قابل توجهی بنیادی‌ترین اهداف سازمانها و حتی بقای آنها را مورد تهدید قراردهند. تنها راه جلوگیری و نجات سازمانها از این بحرانها و ویژگیهای آنها، بکارگیری دانش است. خطر بحرانهای سازمانی را با انتقال دانش به افرادی که با بحرانها مواجه هستند، می‌توان کاهش داد. این تحقیق با هدف بررسی رابطه کانالهای انتقال دانش و مدیریت بحران با روش پیمایشی و با استفاده از مطالعات کتابخانه‌ای و ابزار پرسشنامه محقق ساخته که روایی آن به صورت اعتبار محتوا با نظرخواهی از متخصصان و کارشناسان امور و پایایی آن با آزمون کرونباخ تایید شده، انجام گرفته است. جامعه آماری این تحقیق، کارمندان استانداری و فرمانداریهای استان خوزستان می‌باشند که طبق تحقیقات انجام شده توسط محققان، تعداد آنها 1003 نفر برآورد گردیده که براساس جدول کرجسی و مورگان، تعداد 278 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب گردید. با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده 5 شهر انتخاب و سپس به شکل تصادفی ساده از میان کارکنان این شهرها، تعداد280 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب گردید. برای حصول اطمینان پرسشنامه، بین 300 نفر از آنها توزیع شد که 280 پرسشنامه جمع آوری و پس از کد گذاری، توسط نرم افزاز spss و از طریق اجرای آزمونهای پیرسون و تحلیل واریانس فریدمن مورد تحلیل واقع شدند که براساس نتایج حاصله، فرضیه‌های تحقیق، مبنی بر اینکه بین کانالهای انتقال دانش و قابلیّت پیش‌بینی بحران ، کاهش احتمال ایجاد بحران واثرهای بحران، رابطه وجود دارد ، تایید گردید