مطالعه انتقادی الزام دولت‌ها به رعایت آزادی انجمن‌های کارگری و کارفرمایی

Abstract

<em>سازمان بین‌المللی کار از سال 1948 اقداماتی در راستای ترویج و حفاظت از آزادی انجمن و الزام دولت‌ها به رعایت آن انجام داده است؛ اما برخی از این اقدامات همواره با مخالفت دولت‌ها مواجه شده است. هدف این مقاله، نقد رویکرد و مبانی سازمان بین‌المللی کار در الزام دولت‌ها به رعایت آزادی انجمن است. سازمان بین‌المللی کار مبتنی بر دکترین اختیارات ضمنی، اساسنامه را بر اساس اهداف و مقاصد تفسیر نمود و نهادهای نظارتی ویژه آزادی انجمن را تأسیس کرد. این اقدام سازمان بین‌المللی کار مخالف با کنوانسیون 1969 وین است. دکترین اصالت اراده باید مبنای تفسیر اساسنامه قرارگیری و از اساسنامه باید تفسیری مضیق نمود. ماهیت اصلی آزادی انجمن، حقوق بشری است که اگر از این زاویه مورد بحث و تحلیل قرار بگیرد نظم عمومی، محدودکننده قلمرو اجرایی آن در عمل خواهد بود</em><em>. حقوق بین‌الملل عرفی هم نمی‌تواند مبنایی برای الزام کشورها قرار گیرد.</em>