تلقیح ناهمگن و بررسی فقهی رابطه خویشاوندی کودک حاصل از آن با زن و شوهر نابارور

Abstract

همواره تعدادی از مردان به واسطة نداشتن اسپرم یا نداشتن اسپرم با تعداد کافی یا نداشتن اسپرم متحرک به‌اندازة کافی، نمی­توانند همسر خود را بارور کنند. یکی از راه‌هایی که می‌شود این خانواده‌ها را فرزنددار کرد، استفاده از اسپرم اهدایی است. یکی از پرسش‌های مطرح دربارة استفاده از این روش، چگونگی رابطة خویشاوندی فرزند حاصل از آن با اهداکنندة اسپرم، مرد نابارور و همسر اوست. یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که با توجه به مبانی فقه اسلامی‌در اثبات نسب، کودکی که با استفاده از تلقیح ناهمگن به وجود می‌آید تنها با اهداکنندة اسپرم و زنی که با مشارکت تخمک او به وجود آمده، رابطة خویشاوندی داشته از تمام حقوق و تکالیف پدر- فرزندی و مادر- فرزندی برخوردار است. این کودک هیچ رابطه نسبی با مرد نابارور ندارد.