منطق علیه هستیشناسی در تراکتاتوس
(ندگان)پدیدآور
شکورزاده, پریساحسامی فر, عبدالرزاقنوع مدرک
Textپژوهشی اصیل
زبان مدرک
فارسیچکیده
در این مقاله به بررسی امکان سخن گفتن از هستیشناسی نزد ویتگنشتاین متقدم در تراکتاتوس (رسالهی فلسفی- منطقی) میپردازیم. در گام اول، خوانشهای مختلف مفسران از بخش اول این کتاب، معروف به بخش جهان بررسی می شود و آراء موافق و مخالف با فرض وجود نگاه هستیشناختی در آن، بیان میشود. در گام بعدی، تلاش میشود با کنار هم قرار دادن گزارههای بخش اول کتاب و تحلیل آنها، فهم دقیقتری از مفهوم جهان و دیگر مقولات هستیشناختی در آن حاصل شود. با بررسی دو مفهوم اصلی کتاب یعنی امور واقع و ابژهها، این مقاله به این نتیجه میرسد که برداشتهای هستیشناختی و رئالیستی از تراکتاتوس به خطا رفتهاند و آنچه بهعنوان هستیشناسی در بخش اول این کتاب شناخته میشود، در حقیقت بحثی در منطق است. بنابراین آنچه به عنوان جهان در تراکتاتوس از آن سخن گفته میشود فضای منطقی و قلمرو اندیشه است و برخلاف برداشت اولیه جهان بالفعل و انضمامی مورد بحث ویتگنشتاین نیست.
کلید واژگان
"ویتگنشتاین""تراکتاتوس"
"جهان"
"منطق"
"وضع امور"
"هستیشناسی"
شماره نشریه
2تاریخ نشر
2019-09-231398-07-01
ناشر
پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگیInstitute for Humanities and Cultural Studies
سازمان پدید آورنده
گروه فلسفه، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه بینالمللی امام خمینی، قزوین، ایرانگروه فلسفه، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه بین المللی امام خمینی، قزوین
شاپا
2383-06622383-0670




