مرور دوره 6, شماره 12 بر اساس عنوان

  • بررسی فرایند حذف گروه فعلی در گزارش‌های زندۀ فوتبال رادیویی 

    شیخی, تهمینه (انجمن زبان شناسی ایران, 2010-12-22)
    در مقالۀ حاضر نگارنده به بررسی مقولۀ حذف گروه فعلی در بافت گزارش‌های زندۀ فوتبال رادیویی پرداخته است. به‌این‌منظور، در ابتدا نگرش دستورنویسانِ ایرانی و غربی را به مقولۀ حذف معرفی کرده، و سپس انواع حذف را از دیدگاه زبان‌شناسانی ...

  • فرایندهای واژه‌سازی زبان مخفی فارسی 

    مومنی, نگار (انجمن زبان شناسی ایران, 2010-12-22)
    انسان همواره در جامعه نیازمند ارتباطات اجتماعی بوده و هست، و همیشه افرادی نیز بوده‌اند که به‌علت تن ندادن به هنجارهای اجتماعی، مایل نبوده‌اند مکالماتشان بر دیگر گویشوران آشکار شود. پس مبادرت به ایجاد گونۀ ...

  • نشانی الکترونیکی به‌مثابه هویت فردی 

    صادقی, لیلا؛ کریمی دوستان, غلامحسین (انجمن زبان شناسی ایران, 2010-12-22)
    این مقاله به بررسی چیستی و دلالت‌های “نام واقعی" و سپس نام مجازی می‌پردازد. هدف این است که با مقایسۀ این‌دو، به تفاوت‌های میان ساختِ نام مجازی و واقعی و نیز رابطۀ میان نام مجازی (الکترونیکی) با هویت فردی بپردازیم. و همچنین ...

  • نقد و بررسی: راهنمای زبان سنسکریت (دستور زبان، متن‌های گزیده، واژه‌نامه) 

    علایی, مهدی (انجمن زبان شناسی ایران, 2010-12-22)
    راهنمای زبان سنسکریت (دستور زبان، متن‌های گزیده، واژه‌نامه)، محمدتقی راشد محصل، تهران، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، چاپ اول، 1389، بیست + 303 + یک صفحه، قطع وزیری، 6500 تومان.

  • نقد و بررسی: رویکردهای پیکره‌ای به تحلیل انتقادی استعاره 

    رضاپور, ابراهیم (انجمن زبان شناسی ایران, 2010-12-22)
    رویکرد­های پیکره‌ای به تحلیل انتقادی استعاره، چارتریس- بلک، انتشارات پالگریو مک­میلان، 272 صفحه.

  • پاسخ به “نقدی بر تحلیل پوسته‌ایِ گروه فعلی در زبان فارسی” 

    آهنگر, عباسعلی (انجمن زبان شناسی ایران, 2010-12-22)
    انوشه (1388)، در مقاله‌ای با عنوان “نقدی بر تحلیل پوسته‌ایِ گروه فعلی در زبان فارسی" مقالۀ “تحلیل پوسته‌ای گروه فعلی در زبان فارسی بر پایۀ برنامۀ کمینه‌گرا" آهنگر(1387)، را مورد نقد قرار داده است. ابتدا لازم می‌دانم تا ...

  • کانونی‌سازی در زبان فارسی 

    درزی, علی؛ همایون‌فر, مژگان (انجمن زبان شناسی ایران, 2010-12-22)
    زبان فارسی ازجمله زبان‌هایی است که در آن کانونی‌سازی[1] رخ می‌دهد. درنتیجۀ رخ‌دادِ این پدیده، که نمونه‌ای از قلبِ نحوی[2] به‌شمار می‌رود، سازۀ نحویِ کانونی شده یا در سطح ساخت ظاهری جابه‌جا می‌شود و یا در سطحِ صورتِ منطقی ...