رویکرد دانشجویان زبان انگلیسی نسبت به دوباره سازی متن : بر پایه ساخت واژگانی یا ساخت نحوی

Abstract

فرضیات بی شماری که در رابطه با طبیعت و ساختار زبان به خصوص چگونگی تعامل میان واژگان و نحو پیشنهاد شده اند، فرد را با مسئله بظاهر غیر قابل حلی مواجه می سازند. فرضیات متنوع ساختارگرایانه وضعیت دوگانه ای را به وجود آورده است: از یکسو میتوان شاهد فرضیاتی از جمله: فرضیه صرفاً ساختاری هریس بود که نقش بسیار حساس واژگان را به عنوان عنصر کلیدی فراگیری زبان نادیده انگاشته دانش مقولات ذهنی واژگانی را مجزا از نحو می پندارد از سوی دیگر، گرایش اخیر پنداره های زبانشناسی که افرادی از قبیل چامسکی مدعی آنند، بدون چشم پوشی از نقش جادویی واژگان در اتصال شکاف میان مقولات واژگانی و نحو، بر اتحاد میان این دو تأکید می ورزد. هدف از پژوهش حاضر جمع آوری برخی از شواهد تجربی جهت ملاحظه اتحاد یا انفصال عناصر اساسی زبان یعنی واژگان و نحو است هدف فرعی تحقیق شامل ارائه پاسخ به سؤال زیر میباشد: آیا فرایند دوگانه سازی متون ( به عنوان یک فعالیت زبانشناسی که از دانش دستور و کلمات بهره میگیرد ) بر پایه واژگان است یا نحو زبانی؟ بر این اساسی ۱۸ نفر از دانشجویان سال آخر زبان و ادبیات انگلیسی در تحقیق شرکت کردند دو تکنیک پروتکل مورد استفاده محققین قرار گرفتند. نتایج حاصله بر توفق نظر چامسکی گرایان بر گروه دیگر به هنگام دوباره سازی متون تأکید می ورزد.