بررسی تطبیقی مرور زمان در فقه و حقوق کیفری ایران با رویکردی به نظرات امام خمینی(س)

Abstract

<em>قاعده حقوقی مرور زمان یکی از مهم</em><em>‌ترین و اساسی</em><em>‌</em><em>‎ترین نهادهای حقوق کیفری محـسوب مـی</em><em>‌شـود. پس از پیروزی انقلاب اسلامی مقنن آن را به</em><em>‌طورکلی نسخ و حذف نمود و سپس مرور زمان کیفری را با شرایطی محدود و مقید در امور کیفری در سال 1378 پذیرفت؛ و نهایتاً با تصویب قانون مجازات اسلامی سال 1392 نهاد مرور زمان را در قواعد ماهوی تصویب نمود. در این پژوهش با روش ترکیبی - توصیفی و تحلیلی و مقایسه</em><em>‌ای مشخص شد که فقهای اهل تسنن یا عامه آن را به مجازات تعزیری و حتی در برخـی از فـرق آن (ابوحنیفه) مـرور زمـان را بـه غیـر حق</em><em>‌الناس و قصاص، دیه و حد قذف در سایر موارد بلااشکال می</em><em>‌داند؛ و فقهای امامیه مثل امام خمینی مرور زمان را در جرائم حدود، قصاص و دیات موردپذیرش قرار نداده است و آن را مغایر موازین شرعی می</em><em>‌داند؛ ولی در جرائم تعزیری حاکم می</em><em>‌تواند بنا بر مصلحت</em><em>‌اندیشی مرور زمان را لحاظ کند.</em>