راهبردهای پیش بینی در مدیریت ناآرامی ها ی اجتماعی

Abstract

هدف: نا آرامی اجتماعی عبارت است از ابراز نارضایتی گروه هایی از مردم که باعث برهم خوردن نظم جامعه و وقوع جرائم و تخلف ها می شود. فرایند مدیریت این ناآرامی ها شامل چهار مرحله پیش بینی،پیشگیری ، مقابله و ترمیم است . طبق اصول علمی، هرچه مداخلات پلیسی در مراحل اولیه این فرایند صرت گیرد، میزان تأثیر گذاری آن بیش تر می شود و هزینه های آن درابعاد متخلف نیز کاهش می یابد و این تحقیق با تمرکز بر مقوله پیش بینی و با هدف شناسایی راهبردهای دسترسی به پیش بینی موفقیت آمیز مدیریت بحران و با دو فرضیه شروع شده است . روش: این تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق، افسران ناجا که در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه علوم انتظامی تحصیل می کنند و نمونه آماری تعداد 40 نفر از آنان که به صورت تصادفی انتخاب شدند می باشند. داده ها به وسیله پرسش نامه محقق ساخته از نوع طیف لیکرت شامل 10 سوال که روایی و پایایی آن تأیید شدجمع آوری گردید. یافته ها و نتایج: با انجام آزمون های t و رگرسیون هر دو فرضیه تحقیق تأیید شد و فرضیه دوم رتبه بالاتری را نسبت به فرضیه اول کسب نمود؛ بدین معنا که می توان با گسترش شبکه اطلاعاتی در پلیس و استفاده ا زعلم جامعه شناسی ، پیش بینی لازم وموفقیت آمیز را برای مدیریت بحران محقق ساخت و البته میزان اثربخشی استفاده از علم جامعه شناسی برا ی این کار بیشتر است.