ارزیابی عناصر ساختاری معماری در انتقال پیام های مذهبی به مخاطب

Abstract

مذهب به عنوان عامل ارتباط انسان با مبدا آفرینش و فرهنگ تبلور یافته، عامل ارتباط انسان با انسان و انسان با خویشتن می باشد .<br />همزیستی این دو عامل به نحوی در شهرهای سنتی دیده می شود و این نکته اثبات می شود که خویشتن انسان همواره ارتباطی مستمر با<br />جامعه و خدا دارد.<br />از آنجا که مخاطب هنر معماری همچون هنرهای دیگر انسان است، سازنده و مجری آنها نیز انسان، پژوهشی در این زمینه هرچند به<br />اجمال برای شناخت انسان و در مرحله بعد دریافت و نوع پیامهایی که این نوع معماری به انسان منتقل می کند، ضروری می نمود.<br />حال این سوال مطرح می شود که معماری با تمام ویژگی هایی که از آن یاد شد در انتقال پیام های مذهبی به مخاطب یا مخاطبان خود<br />چه نقشی دارد؟<br />در این پژوهش از روش پیمایشی و جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه به عنوان ابزاری برای سنجش نظرات نمونه مورد بررسی<br />استفاده شد. جامعه آماری پژوهش کلیه بازدیدکنندگان و صاحب نظران بناهای مذهبی (دانشگاهی و غیردانشگاهی) که با نوع معماری<br />مورد پژوهش آشنا بودند در نظر گرفته شد.<br />اگر مخاطب بتواند پیامهای مذهبی را بیان کند به معنی آن است که این پیامها توانسته اند در مخاطب نفوذ پیدا کند و اگر باعث انج ام<br />کار و اعمال دینی شود به معنی آن است که پیامهای توانسته اند در مخاطب تغییر بوجود آورند و اگر نفوذ و تغییر با هم انجام شود به<br />معنی انتقال پیامهای مذهبی در مخاطب است.